Εισπράττοντας χαμόγελα

Καλή χρονιά Socialtistas!

Τί κρατάμε από το προηγούμενο, τί ευχόμαστε για το νέο έτος;

Κρατάμε το ότι η υγεία μας και οι αγαπημένοι μας άνθρωποι είναι το σημαντικότερο αγαθό, το ότι ορισμένα δεδομένα για εμάς πράγματα δεν κρίνονται απαραίτητα δεδομένα για κάποιους άλλους.

Ευχόμαστε να είμαστε και αυτή τη χρονιά δημιουργικοί, κόντρα στα όποια εμπόδια και τις δύσκολες καταστάσεις.

Με αυτό το σκεπτικό, μαζευτήκαμε λίγοι νοματαίοι να πιούμε τις μπύρες μας, να ακούσουμε τη μουσική μας και να πούμε μεταξύ άλλων σε τι μπορούσαμε να φανούμε χρήσιμοι αυτές τις γιορτές. Σκεφτήκαμε λοιπόν να προσφέρουμε σε ορισμένους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, στην προκειμένη περίπτωση τους άστεγους.

Συνεισφέροντας όσα χρήματα μπορούσαμε, αγοράσαμε τα αγαθά που θεωρήσαμε απαραίτητα και τα χωρίσαμε σε δέκα όμοιες σακούλες. Τί ακριβώς αγοράσαμε; Μεταξύ άλλων γάντια, κουβέρτες, σκούφους, κονσέρβες, χυμούς, νερό.

Έπειτα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από το Θησείο, ανηφορίζοντας μετά προς την πλατεία Συντάγματος. Στοχεύσαμε ανθρώπους που κρίναμε ότι είχαν πραγματικά ανάγκη, αλλά ταυτόχρονα την ευγένεια και την αξιοπρέπεια. Κατά τη διάρκεια της βόλτας μας γνωρίσαμε τον Λουκά, τον Όμηρο και άλλους.

Όλοι μας υποδέχθηκαν με ένα αληθινό χαμόγελο και ευγνωμοσύνη, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τους σέβονται και τους υπολογίζουν. Με αληθινή ευγένεια και χωρίς καμία διάθεση να εκμεταλλευτούν την καλοσύνη, συνομίλησαν, μας ευχήθηκαν, μας έδωσαν τα χέρια τους και μας ευχαρίστησαν. Κάποιοι, μάλιστα, δεν δέχθηκαν ολόκληρη τη σακούλα, παρά διάλεξαν μόνο όσα είχαν ανάγκη, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να βοηθήσουμε έναν επιπλέον άνθρωπο που το έχει ανάγκη.

Υπόψιν, είχαμε γράψει πριν λίγες εβδομάδες σε ένα post πώς ένα μέλος του blog είχε συμμετάσχει σε ανάλογη δράση στην Αγγλία (δείτε εδώ). Ο ίδιος οργάνωσε και το παραπάνω με εμάς, τους φίλους του.

Ξέρουμε ότι με το να βοηθάς δύο χούφτες ανθρώπους, μεταξύ των χιλιάδων, δεν λύνεις το πρόβλημα. Όμως, ίσως η πράξη αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Από τη στιγμή που το κράτος γενικότερα αδιαφορεί για τις πιο αδύναμες ομάδες του πληθυσμού και δεν διαθέτει οργανωμένο σχέδιο βοήθειας, πρέπει οι πολίτες να γίνουν πιο δραστήριοι. Βλέποντας νέες ομάδες εθελοντών να αναλαμβάνουν δράση, γεμίζουμε ελπίδα ότι πλέον κάτι διαφορετικό γίνεται στην ελληνική κοινωνία. Διότι, δυστυχώς, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, η Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών είναι η Ελλάδα του προσωπικού μόνο συμφέροντος, της εύκολης λύσης και της αδιαφορίας. Προς αυτούς που επιλέγουν συνειδητά να διαγράφουν ο,τιδήποτε τους χαλάει τη νιρβάνα, τους γνωστούς “κοίτα την πάρτη σου μόνο και μην ασχολείσαι”, θα πούμε μόνο αυτό: ένα από αυτά που έχει διδάξει η ζωή διαχρονικά, είναι το ποσό απρόβλεπτη είναι.

Ξαναλέμε, ελπίζουμε ότι η όλη αναισθησία που χαρακτηρίζει την ελληνική (και όχι μόνο φυσικά) κοινωνική, αρχίζει σταδιακά να αλλάζει. Κάτι η κρίση, κάτι η παταγώδης αποτυχία της προηγούμενης “συνταγής”, ολοένα και περισσότεροι προσπαθούν να αποτελέσουν ένα κομμάτι της λύσης στο εκάστοτε πρόβλημα, όχι να το “κλωτσάνε” στην πόρτα των διπλανών. Καιρός ήταν.

Σε ό,τι αφορά στο blog μας, το οποίο ελπίζουμε να επεκταθεί το τρέχον έτος με περισσότερες απόψεις αναγνωστών και ακόλουθους, θα επιθυμούσαμε να παροτρύνουμε άλλες παρέες να κάνουν το ίδιο το Πάσχα (εμείς θα το κάνουμε φυσικά), δηλαδή να βοηθήσουν με έναν απλό τρόπο ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Ας το κάνουμε στις γιορτές, μέχρι να αποτελέσει κανονικότητα στη ζωή μας και να μην μας κάνει καν εντύπωση.