Μια Μικρή Σούτρα για το Rock, Part 2

Μετά το μικρό άρθρο για το Ummagumma, σήμερα θα μιλήσουμε για έναν δίσκο που όσοι τον ξέρουν τον λατρεύουν. Μιλάμε για το μεσουράνημα μιας πολύ ιδιαίτερης σκηνής.
Πρόκειται για τον λεγόμενο «Ήχο του Σαν Φρανσίσκο».
Ναρκωτικά, Σεξουαλική Απελευθέρωση, Ναρκωτικά, Αντιπολεμικό Κίνημα, Woodstock, κάτι άλλα ναρκωτικά. Ναι τώρα θα μου πείτε είσαι υπερβολικός, η σκηνή του ΣΦ δεν ήταν περιστρεφόταν μόνο γύρω από τα ναρκωτικά, αν δεν ήταν τόσο μέσα στα ναρκωτικά, δεν θα περιστρεφόταν.

Μιλάμε για 100% χιπισμό, οι Country Joe and The Fish είναι μια μπάντα που ξεκινά από τον Country Joe McDonald ( Country Joe ήταν το αμερικάνικο παρατσούκλι του Στάλιν) τον μυστακιοφόρο mainman της μπάντας και το απόγειο της δόξας της είναι η ιστορική συναυλία του Woodstock. Άλλα πολύ σημαντικά ονόματα αυτής της σκηνής είναι οι It’s A Beautiful Day, Jefferson Airplane, Stevie Nicks, Grateful Dead, Steve Miller Band και άλλοι.
Το βασικότερο συστατικό αυτής της μουσικής είναι η συναυλία. Ένας ήχος που προκύπτει από τζαμαρίσματα με αρκετά αυτοσχεδιαστικά στοιχεία. Μουσική η οποία δουλεύει με το υποσυνείδητο και εκφράζεται με το σόλο. Αν περιμένετε κάτι πολύ προσεγμένο, ποντάρετε σε λάθος άλογο γιατί επί των πλείστων δεν μιλάμε για μουσικούς με ακαδημαϊκές καταβολές αλλά για ανθρώπους του πάλκου.

Το Electric Music For the Mind and Body ανήκει σε αυτό που θα λέγαμε Acid Rock, το ροκ που πλαισίωσε την κουλτούρα των παραισθησιογόνων ναρκωτικών. Κομμάτια όπως το Bass Strings με τον χαρακτηριστικό πρώτο στίχο « Hey Partner, would you pass that reefer round?» σε ελεύθερη μετάφραση « Φίλε, θα μου δώσεις λίγο το bong?» και το Flying High το πρώτο κομμάτι που ενώ αρχικά περιγράφει μια συνάντηση σε ένα αεροδρόμιο ουσιαστικά μιλάει για μια παράδοση παραλαβή LSD στο ίδιο αεροδρόμιο. Highlight του δίσκου αποτελεί το “Death Sound Blues” με την απίστευτη ψυχεδέλεια του.

Ο δίσκος αυτός έχει ένα τρομερό αποτύπωμα εποχής και απεικονίζει με τρομερή ακρίβεια τα ήθη της συγκεκριμένης υποκουλτούρας. Μουσικά και στιχουργικά αιρετικό, αξίζει πολλές ακροάσεις. Ευχαριστώ Προκαταβολικά για το χρόνο σας. Ας ξεφύγουμε λίγο από τη σκατίλα του Pop-Rock, εεεε εννοώ αξίζει όντως να το ακούσετε.