Ο Τζόκερ είχε τα δίκια του

Μόλις εχθές είδα το Τζόκερ, μήνες μετά την πρεμιέρα.

Ταινιάρα.

Ένας δολοφόνος που, παρά τα όσα έκανε, ίσως είναι συμπαθής στο κοινό που βλέπει την ταινία.

Και νομίζω ξέρω το γιατί.

Γιατί οι άνθρωποι έχουμε αποθρασυνθεί, ή έτσι ήμασταν πάντα. Και μία εκ των συνεπειών μπορεί να είναι ένα άλμα στο απόλυτο σκοτάδι από αυτόν που βιώνει τόσο έντονα αυτό το απάνθρωπο πρόσωπο της κοινωνίας, όπως στην περίπτωση του Τζόκερ.

Δεν τα βλέπουμε γύρω μας άραγε; Τυχαίνει να ζούμε στα Βαλκάνια. Εκεί όπου ο ένας τρώει τον άλλον, εκεί όπου οι άνθρωποι με προβλήματα υγείας είναι αόρατοι. Εκεί που αν πέσεις κάτω, σε πατάνε.