Για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ονειρεύομαι μία άλλη χώρα.
Μία χώρα που η προστασία, ο σεβασμός προς το περιβάλλον και η ανακύκλωση θα είναι αυτονόητα.
Μία χώρα πεντακάθαρη.
Μία χώρα που κανείς δεν θα διανοείται να μολύνει ή να καταστρέψει τη φύση.
Μία χώρα που η περιβαλλοντική συνείδηση θα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής μας μόρφωσης.
Μία χώρα που η εξόρμηση για πεζοπορία θα είναι μέρος της ζωής μας.
Ονειρεύομαι μία χώρα που κάθε πολίτης θα μένει σε ολιγόλεπτη απόσταση από ένα όμορφο πάρκο.
Μία χώρα που οι καταστροφείς και οι καταπατητές της φύσης θα τιμωρούνται αυστηρά.
Μία χώρα που κανένας δεν θα χλευάζει όσους εθελοντικά βοηθούν στην καθαριότητα και ευημερία της φύσης, αλλά θα τους ακολουθεί.
Μία χώρα που όλοι θα βάζουμε το λιθαράκι μας για μία “πράσινη” κοινωνία.
Συνοπτικά, ονειρεύομαι για την Ελλάδα όσα έχω δει να γίνονται πράξη σε άλλες χώρες.
Leave a Reply