Η στρατιωτική θητεία έφθασε στο τέλος· και τελικά είχε τη φάση της

Επιτέλους, η στιγμή έφθασε!

Να πω αντίο στον στρατό, μη σου πω και να πω αντίο πάλι στη χώρα.

Αναμένοντας την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, πολλές φορές σκέφτηκα “τί πάω να κάνω στον στρατό ρε φφφφίλε”.

Όντας αντιμιλιταριστής και έχοντας να κάνω δημιουργικά πράγματα στη ζωή μου, έβλεπα καθαρά τη θητεία σαν χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Και, πραγματικά, είναι χάσιμο χρόνου αν απλά μετράς τις μέρες μένοντας άπραγος και λουφάροντας με άσχημο τρόπο (υπάρχει και το καλό “φίδιασμα” που δεν ενοχλεί κανέναν).
Μπορείς όμως να το δεις και σαν μία εμπειρία, να διδαχθείς κάποια πράγματα και να το διασκεδάσεις κιόλας.
Βασικά, τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι χάσιμο χρόνου όπως και να έχει xD

Πριν μπω λοιπόν για την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, ήδη 27 χρονών, είχα αγχωθεί και απογοητευθεί. Επίσης, επειδή η φάση ήταν δύσκολη στη ζωή μου όταν μπήκα στον στρατό, η θητεία έμοιαζε ένα μεγάλο εμπόδιο. Αλλά τελικά δεν ήταν. Κάθε άλλο, ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και, εν τέλει, ήρθε στην κατάλληλη στιγμή.

Απολελέ!
Μετά τους οκτώ μήνες λοιπόν είμαι χαρούμενος που τελειώνω τη θητεία μου και, σίγουρα, πιο ήρεμος. Σαν να έβαλα σε μία τάξη τα αμέτρητα πράγματα που υπήρχαν και υπάρχουν στο κεφάλι μου. Αυτό οφείλεται σε μία σειρά από λόγους, αλλά ίσως ο σημαντικότερος είναι ότι γνώρισα καλό κόσμο με τον οποίο και συζήτησα. Όπως και να το κάνεις, οι ατελείωτες ώρες σκοπιάς και περιπόλου (αληθείας) σε φέρνουν πιο κοντά. Επιπροσθέτως, το όλο αντιπαραγωγικό και περίεργο περιβάλλον, προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη σημαντικότητα σε αυτές τις φάσεις. Για αυτό εξάλλου, η θητεία κλείνει μόνο με χαμόγελο και ξεχασμένα νεύρα.

Από την άλλη πλευρά, μπορώ να πω ότι απογοητεύθηκα από κάποιες συμπεριφορές και νοοτροπίες, αλλά περασμένα ξεχασμένα. Δεν θέλω να το σκέφτομαι ακόμη μία φορά αυτό· αυτή είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε, ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σε αυτά τα πλαίσια.

Χωρίς να καθυστερώ λοιπόν, σας παραθέτω τα όσα κατάλαβα και διδάχθηκα κατά τη στρατιωτική μου θητεία.

1. Δεν είναι τίποτα μαν μου, ειλικρινά.

Αγαπητέ φίλε που αγχώνεσαι κι εσύ, πήγαινε με την πρώτη ευκαιρία στρατό να ξεμπερδέψεις. Αν με κάποιον τρόπο μπορείς να μην πας, αν παράδειγματος χάρη μένεις ή έχεις σκοπό να μείνεις μόνιμα εξωτερικό, τότε μην πας.
Αν δεν μπορείς να το αποφύγεις όμως, πήγαινε και θα σου φύγει ένα βάρος.
Ο χρόνος στον στρατό περνά γρήγορα, για αυτό να είσαι σίγουρος.

2. Ο στρατός είναι μία μικρογραφία της κοινωνίας.

Φίλε, ο στρατός είναι όντως μία μικρογραφία της κοινωνίας, οπότε γάμησέ τα…
Ένας παράδεισος αναξιοκρατίας, όπου οι λέξεις συνεισφορά και ανταμοιβή είναι δύο αντιστρόφως ανάλογα ποσά. Τί να σου πρωτοπώ… Επειδή ήδη ο τρόπος ζωής μου εμπεριέχει υπευθυνότητα αναγκαστικά, ένιωσα πολλές φορές μαλάκας εκεί μέσα. Ακόμη και στην απόλυσή μου, έχοντας συνεισφέρει σε καθημερινή βάση, πήρα τα λιγότερα.
Αλλά είπαμε, ο στρατός είναι μικρογραφία της κοινωνίας.

Πολλά τα παραδείγματα, αλλά άκου ένα τρανταχτό: στο ίδιο στρατόπεδο, ο μπαμπάκας κάποιου τύπου αγόρασε εξοπλισμό για τον στρατό και ο γιόκας έφυγε με 100+ μέρες τιμητική, αφού μας είχε ζαλίσει. Με αυτόν τον τρόπο, βλέπεις λοιπόν πως το σύστημα σε επιβραβεύει αν είσαι ηλίθιος και πλούσιος. Γελάω.

Τί θέλω να πω εγώ σε όσους κάθονταν επί μήνες εις βάρος των άλλων (μιλάμε για τα μαύρα μάμπα και όχι τα ακίνδυνα φίδια); Στη ζωή ό,τι δώσεις θα πάρεις εν τέλει. Η στρατιωτική θητεία είναι μία πρόβα ή μία ξαναπαιγμένη παράσταση για τη ζωή εκεί έξω.

3. Θα κάνεις καλές φιλίες και θα γνωρίσεις ανθρώπους που έξω ίσως να μην τους γνώριζες.

Άσχετα αν συνεχίσετε έξω από το στρατόπεδο να κάνετε παρέα, οι συζητήσεις και οι ευχάριστες στιγμές στον στρατό θα σου μείνουν. Έχω ρίξει πολύ γέλιο και αυτό είναι το ζητούμενο. Cheers guys!

4. Τα στελέχη είναι κομπλέ -βασικά μεγαλύτερο πρόβλημα είναι κάποιοι φαντάροι.

Πριν μπω, νόμιζα ότι θα έχω θέματα με τα στελέχη του στρατού. Αποδείχθηκε περίτρανα όμως ότι ελάχιστες φορές ήρθα σε ρήξη με στρατιωτικούς. Χωρίς να γλύφω και λοιπά, απλά έκανα τα περισσότερα από όσα έλεγαν, δεν είχα πολλά πάρε δώσε παρά μόνο με όσους ήταν κοινωνικοί και κομπλέ άνθρωποι, κι έτσι όλα κύλησαν καλά. Επίσης, προς έκπληξή μου, τους ήταν πραγματικά αδιάφορο το ότι δεν έκανα θρησκευτικό όρκο στην ορκωμοσία.

Στην πραγματικότητα, οι φαντάροι αποδείχθηκαν τις περισσότερες φορές χειρότεροι των στελεχών.

Φυσικά, όμως, υπήρχαν και στελέχη που, επιεικώς, ήταν για κλωτσιές. Πολλές κλωτσιές. Αποτελούσαν, ευτυχώς, μία μικρότερη μερίδα.

5. Η στρατιωτική θητεία σου δίνει χρόνο να σκεφτείς και να πάρεις αποφάσεις.

Εκεί έξω η ζωή τρέχει με ταχύτατους ρυθμούς (για όσους προσπαθούν και δεν ξύνουν την πέτσα τους), οπότε σπάνια έχεις τον χρόνο να κάτσεις και να βάλεις σε μία τάξη το μυαλό σου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο στρατός σου δίνει μία ευκαιρία για ένα ξεσκαρτάρισμα τόσο στο μυαλό σου, όσο και στις προσωπικές σου σχέσεις (λειτουργεί όπως και η κατάθλιψη δηλαδή, LOL).

6. Δουλεύεις την υπομονή σου.

Όπως και στη δουλειά ορισμένες φορές, πρέπει να σφίγγεις τα δόντια σου για να μην τσακωθείς. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι άνθρωπος που θα δεχθεί bullying, ωστόσο ουκ ολίγες φορές σκέφτηκα να κοντακιάσω τύπους γεμάτους ειρωνεία. Εκεί όμως κάνεις την υπέρβαση και απλά δεν ασχολείσαι. Βασικά ναι, εδώ μαθαίνεις να τους γράφεις στα π@@@@ σου.
Οι αδιόρθωτοι είναι συνήθως κάτι πιτσιρίκια που γουστάρουν, τη “βλέπουν” μαχίμια της παραμεθορίου και αποθρασύνονται.

Μία πολύ σημαντική παρένθεση: επειδή είδα -αν και ελάχιστα- σκηνικά bullying σε άλλους, αγαπητέ νέε που διαβάζεις το άρθρο αυτό, αν κάποιος σε ενοχλεί επίμονα και δεν καταλαβαίνει από αδιαφορία, σου λέω ευθαρσώς να του σπάσεις τα μούτρα με το G3 ή να τον αναφέρεις αμέσως σε άλλους φαντάρους και στελέχη. Όλοι αυτοί βρίσκουν γρήγορα τον δάσκαλό τους.

7. Ο στρατός δεν “σε κάνει άντρα”.

Δεν θέλω να ακούσω ξανά αυτή την αηδία. “Άντρα”, όπως επιμένουν να λένε κάποιοι, σε κάνει η ζωή, οι δυσκολίες, η προσπάθεια, η δουλειά, η ανεξαρτησία, η υπευθυνότητα, η καλή συμπεριφορά προς τους άλλους. Αυτό.

8. Ο στρατός είναι το πάνθεον της στασιμότητας και της σπατάλης.

Αν πιστεύεις ότι το δημόσιο σύστημα στην Ελλάδα είναι στάσιμο, γραφειοκρατικό και αντιπαραγωγικό, τότε ξανασκέψου το.
Καλώς ήρθες στον ελληνικό στρατό φίλε!

Επίσης, αυτό το τονίζω και βάζω και πυροτεχνήματα από πάνω, η σπατάλη που λαμβάνει χώρα στον στρατό είναι από άλλον πλανήτη! Εκτιμώ πως αν ο στρατός πάθαινε σοκ πολιτισμού για λίγα χρόνια και μάθαινε την ανακύκλωση, να μην πετάει τρόφιμα, να αξιοποιεί όλον τον εξοπλισμό και το προσωπικό, χιλιάδες εκεί έξω δεν θα έμεναν στον δρόμο. Είναι ντροπή, εν έτει 2020, να γίνεται τέτοια κατασπατάληση πόρων.

Όπως και να ‘χει, η στρατιωτική θητεία πέρασε. Ήταν κάτι που έπρεπε δυστυχώς να γίνει, κι έγινε.
Και, παραδόξως, με έκανε καλύτερο.

Απολελέ ρεεεεεεεεε!!