Μία ΕΠΙΚ ημέρα, με όλα τα γράμματα κεφαλαία!
Αναμφίβολα σε ένα από τα ομορφότερα βουνά της Ελλάδας, το προσωπικό δεύτερο αγαπημένο μετά τον Όλυμπο. Ξεκινώντας από το χωριό και ακολουθώντας το -αρχικά λιθόστρωτο- μονοπάτι μέσα στο δάσος, περάσαμε από μέρη μαγικά. Η ομορφιά του Μαινάλου δεν περιγράφεται με απλά λογια.
Το καλύτερο όλων είναι το πως εξελίχθηκε η μέρα. Προσπερνώντας την πινακίδα για την Οστρακίνα, κατευθυνθήκαμε προς τη δεύτερη υψηλότερη κορυφή, διασχίζοντας ένα πολύ πυκνό δάσος. Όταν τελικά καταλάβαμε το λάθος μας μετά από ώρες πεζοπορίας, -και όντας και από μπύρες το προηγούμενο βράδυ, κλασσικά- έπρεπε να πάρουμε μία απόφαση: θα γυρίσουμε πίσω ή θα πάμε και στην Οστρακίνα σαν σκληροί καριόληδες που είμαστε; Μαντέψτε τί αποφασίσαμε.
Αφού λοιπόν καταφέραμε να φθάσουμε και στην Οστρακίνα, μετά γυρίσαμε πίσω με την ψυχολογία από τις εικόνες που είδαμε, στα ύψη.
Συνολικά περπατήσαμε 26 χιλιόμετρα ανεβοκατεβαίνοντας κορυφές, από τις 8 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα.
Σίγουρα μία από τις καλύτερες ημέρες της ζωής μας!
Enjoy!
Leave a Reply