Μία Ωδή στην ελληνική φύση

Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου. Για κάποιους, η ομορφότερη. Και συμφωνώ απόλυτα!

Η Ελλάδα διαθέτει αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό ψηλών βουνών και θάλασσας που σπάνια συναντάς. Τα τελευταία χρόνια ερωτεύομαι τα βουνά της χώρας μας. Γενικότερα, όσο μεγαλώνεις τείνεις να προτιμάς το βουνό από τη θάλασσα. Ίσως γιατί αρχίζεις να αναζητάς την ψυχική σου ηρεμία μέσω της φύσης. Και το βουνό σου την προσφέρει! Πράσινο, αναπνοή, ησυχία.

Αυτό το καλοκαίρι εξερεύνησα για πρώτη φορά τόσο πολύ τα ελληνικά βουνά. Σκέφτηκα “γιατί τόσα χρόνια δεν το έκανα αυτό;”. Μου φαινόταν απίστευτο ότι η ρουτίνα και η μιζέρια, ή ο ελάχιστος χρόνος που σου απομένει όταν πρέπει να δουλεύεις και 60 και 70 ώρες για να επιβιώσεις, με κράτησαν μακριά από τα πανέμορφα ελληνικά βουνά. Μου φαινόταν επίσης απίστευτο ότι σε μία χώρα τόσο εκπληκτική όπως η Ελλάδα, δεν μου έμαθε κανείς να αγαπώ τη φύση και έπρεπε να πάω στη Σκανδιναβία για να την αγαπήσω για τα καλά και να τη σέβομαι. Ευτυχώς, βλέπω ότι οι νεότεροι πλέον στην Ελλάδα αρχίζουν να αγαπάνε και να φροντίζουν τη φύση, φυτεύουν δέντρα, ενδιαφέρονται. Καμία σχέση με τις προηγούμενες γενεές που -για χάρη των χρημάτων φυσικά- καταχράστηκαν και κακοποίησαν φρικτά τη μαγική ελληνική φύση.

Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους φίλους και φίλες έχουν δημιουργήσει ομάδες στο FB και ιστοσελίδες για να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας από τα ελληνικά βουνά, ή ακόμη κα να διοργανώνουμε πεζοπορίες. Αυτό ναι, στα μάτια μου μοιάζει ως μία μεγάλη πρόοδος, μου δείχνει πως κάτι αλλάζει προς το πολύ καλύτερο, μου δείχνει πως κάποιος ενδιαφέρεται και θέλει να εμπνεύσει.

Κρατάτε καθαρά τα βουνά.

Να αγαπάτε και να σέβεστε τη φύση.

Να καταλάβετε ότι εξαρτόμαστε από αυτή.

Να καταλάβετε ότι η φύση κάνει τη ζωή μας μαγική.