Γιατί έχεις γεννηθεί δηλαδή;

Κάποιοι από τους πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους είναι όσοι έχουν καταφέρει να ασχολούνται με αυτό που τους αρέσει· ή έστω προσπάθησαν να κάνουν πράξη μερικά από τα όνειρά τους.

Μερικές φορές, ιδιαίτερα όταν είσαι χαρούμενος ή είσαι υπό την επήρεια αλκοόλ (αυτά τα δύο συνδυάζονται πολλές φορές), νιώθεις κάτι μέσα σου να σε “τρώει” και να σου λέει ότι μπορείς να κάνεις κάτι άλλο στη ζωή σου, ή να προσπαθήσεις -και αυτό είναι υπεραρκετό για να είσαι χαρούμενος.

Με δεδομένο ότι εδώ στην Ευρώπη δεν απειλούμαστε ανά πάσα στιγμή με μία βόμβα πάνω στο σπίτι μας, όπως συμβαίνει σε πολύπαθες χώρες, κι επίσης δεν έχουμε ακόμη συμβόλαιο αθανασίας, είναι αψυχολόγητο να μην προσπαθήσουμε για αυτά που πιστεύουμε ότι έχουμε γεννηθεί.

Και πραγματικά ρε φίλε, ρώτησες ποτέ τον εαυτό σου «γιατί υπάρχω;». Ή απλά ακολούθησες τη νόρμα και η επιβίωση σου κατανάλωσε όλη την όρεξη και δημιουργικότητα; Αν έχεις την τύχη να μη χρειάζεται να παλεύεις συνέχεια για την οικονομική επιβίωση, μήπως αφιέρωσες τον χρόνο σου σε αυτά που ονειρεύτηκαν άλλοι για σένα; «Άλλοι» λέγοντας, δεν εννοώ μόνο τον στενό κύκλο σου, αλλά και τα πρότυπα που έθεσε η κοινωνία γύρω σου. Είναι όμως αυτό για το οποίοι νιώθεις ότι έχεις γεννηθεί;

Νιώθεις πως υπάρχεις για να ικανοποιείς τους υπολοίπους και να γεμίζεις τοξικότητα; Ή για να παίξεις μπάλα, να εξερευνήσεις τη φύση, να βοηθήσεις τους ανθρώπους γύρω σου, να ταξιδέψεις, να δημιουργήσεις;

Η μέρα που συνειδητοποιήσεις για ποιο λόγο -νιώθεις ότι- γεννήθηκες σε τούτη τη Γη που την πατούμε (όλοι μέσα θε να μπείτε που θα έλεγε και η Σωσώ), θα είναι μία μέρα σημαντική. Δεν είναι απίθανο να σου καθορίσει τη ζωή. Θα ξέρεις τί σου αρέσει πραγματικά, θα εστιάσεις σε αυτά που κάνουν χαρούμενο εσένα πρώτα απ’ όλα. Έτσι το βλέπω εγώ δηλαδή. Αν καταφέρεις και κάνεις ένα από τα τόσα πράγματα που σου αρέσουν και σε εκφράζουν, έχεις θέσει τις βάσεις για να είσαι καλά.

Γιατί, στο κάτω-κάτω, μια ζωή την έχουμε που λένε και όλοι. Θα έχεις πάλι την ευκαιρία να προσπαθήσεις για όσα σου αρέσουν πραγματικά;

Όπως έλεγε και ο υπεργαμάτος Κερτ στο “The Punisher”, μιλώντας στον Φρανκ:

«Είναι μέρος του προβλήματος: Δε θέλουμε πλέον να είμαστε ο εαυτός μας. Διαδίκτυο, social media, διαγωνισμοί ταλέντων για μαλάκες… Όλοι θέλουν να γίνουν κάποιος άλλος. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με το να είναι ο εαυτός του. Επίσης, τους αφαιρεί κάθε υπευθυνότητα. Εσύ Φρανκ; Τί θα σε κάνει ευτυχισμένο;».