30 λοιπόν, και ιδού τί έμαθα στα πρώτα -άντα

Σίγουρα δεν έμαθα ότι μετά το κόμμα δεν μπαίνει “και”, όπως φαίνεται στον τίτλο. Και εδώ που τα λέμε, γιατί να μην μπαίνει; Αφού κολλάει μια χαρά μέσα στον γραπτό λόγο. Ναι, τί λέγαμε;

Για τα 30 χρόνια ζωής που κλείνω σήμερα, σωστά. Οι έμπειροι της ζωής λένε ότι σε αυτή τη φάση θα κάνεις τον πρώτο απολογισμό και θα διαλέξεις -ξεκάθαρα αυτή τη φορά- την πορεία που θα ακολουθήσεις• και έχουν απόλυτο δίκιο. Υπογραμμίζω το δεύτερο, την απόφαση για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις.

Και όταν αναφέρεται η λέξη “πορεία”, δεν εννοείται απαραίτητα η επαγγελματική καριέρα ή οτιδήποτε έχει να κάνει με την επιφάνεια, αλλά το τί άτομο θα είσαι σε αυτόν τον κόσμο. Αν δηλαδή αποφασίσεις να είσαι ο εαυτός σου ή να προσποιείσαι, αν αποφασίσεις να συνεισφέρεις (και σε ποιους) ή όχι, αν αποφασίσεις να ζεις στην ασφάλεια ή στην πραγματικότητα.

Η καριέρα και τα χρήματα αποτελούν ένα πολύ μικρό κομμάτι της όλης πορείας, τελικά. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο καλύτερα για σένα. Δυστυχώς για όλους μας ρε γαμώτο, γιατί τότε θα εστιάζαμε όλοι στο να βρούμε μία καλοπληρωμένη δουλειά και θα καταφέρναμε με αυτόν τον τρόπο να είμαστε χαρούμενοι.

Αλλά ας μη το αναλύω παραπάνω από όσο πρέπει. Σας παραθέτω παρακάτω τα δέκα μεγαλύτερα μαθήματα αυτών των τριάντα χρόνων. Κάθε μάθημα κι ένα τραγούδι.

-Πρώτο και σημαντικότερο μάθημα: σημασία έχει μόνο το παρόν. Μέχρι τα 25 τείνουμε να ζούμε μόνο για το μέλλον για να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε σε έναν κόσμο που κυριολεκτικά τρέχει, από τα 25 έως τα 30 εστιάζουμε σε παρελθόν (συνήθως κάποια αποτυχημένη ερωτική σχέση) και μέλλον. Η μηχανή χρόνου δεν έχει ακόμη εφευρεθεί, οπότε, πλέον, δεν δίνω δεκάρα για τί έγινε και τί θα γίνει. Όπως λέει και το κομμάτι που ακολουθεί, «Yesterday is history, and tomorrow’s a mystery, but baby, right now, it’s just about you and me».

-Πρέπει να σέβεσαι και να ιδρώνεις για τα χρήματα, αλλά ποτέ μην τα ερωτευτείς. Μία από τις σωστές κλισέ φράσεις που έχουν ακουστεί, είναι το «Money can’t buy happiness». Επίσης, και κράτα το αυτό φιλαράκι, τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν τον χαμένο χρόνο. Τα χρήματα ξεκίνησαν σαν ένα μέσο συναλλαγών, και αυτό παραμένουν. Πρέπει να είσαι ηλίθιος ή άπληστος, για να θεωρήσεις ότι τα χρήματα μπορούν έστω και στο ελάχιστο να καθορίσουν την αξία ενός ανθρώπου.

-Να σε νοιάζει τί λένε μόνο οι δικοί σου άνθρωποι, ή καμιά φορά ούτε και αυτοί. Ολόκληρες δυνητικά αξιόλογες ζωές έχουν χαθεί επειδή άνθρωποι προσπαθούσαν να κάνουν όσα τους έλεγαν οι άλλοι, παρά τη θέλησή τους. Αυτοί οι “άλλοι” μπορεί να ήταν κάποιοι γνωστοί, μπορεί να ήταν η κοινωνία ολόκληρη, μπορεί να ήταν και κοντινοί τους. Αν προσπαθείς να γίνεις κάποιος άλλος για να κάνεις τους άλλους να σε δέχονται, τότε το παιχνίδι έχει χαθεί. Οι άνθρωποι που πραγματικά νοιάζονται για σένα, σε έχουν ήδη δεχθεί όπως είσαι.

-Μην αφήσεις ποτέ μα ποτέ τα χόμπι σου. Τα ταλέντα σου είναι ένας από τους λόγους που υπάρχεις. Αν αυτά τα ταλέντα δεν αφορούν τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό, τότε βάλ’ τα στη ζωή σου ως χόμπι. Προσωπικά, ένιωσα μία αναγέννηση σαν άνθρωπος όταν ξεκίνησα πέρυσι ξανά το ποδόσφαιρο και, αν και χόμπι, ασχολήθηκα κάπως σοβαρά και με πάθος. Και απόρησα με τον εαυτό μου, πώς είναι δυνατόν να έχω αφήσει το μεγαλύτερο ταλέντο μου εκτός της ζωής για κάποια χρόνια.

-Οι άνθρωποι είναι όσο χρονών νιώθουν. Η ηλικία είναι μόνο ένας αριθμός, πραγματικά. Ένα από τα πιο ευχάριστα πράγματα που βλέπεις στη ζωή, είναι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που νιώθουν σαν νέα παιδιά. Δουλεύουν σκληρά, μετά βλέπουν τους φίλους τους και την οικογένειά τους, και ζουν τη ζωή στην ουσία της. Σε αντίθετο κλίμα, ένα από τα πιο θλιβερά θεάματα στη ζωή, είναι νέοι που προσπαθούν μανιωδώς να μεγαλώσουν και να “σοβαρευτούν”, παίζοντάς το μανατζεράδες και χάνοντας τα νεανικά τους χρόνια (συνήθως είναι κάτι γαμω-γιαπάκια).

-Μην εστιάζεις σε άπειρα πράγματα ταυτυχρόνως, αλλά μόνο σε αυτά που σου αρέσουν πραγματικά. Αυτό θα σου γλιτώσει πολύ χρόνο φιλαράκι. Προσωπικά, έκανα αυτό το λάθος από τα 16 μέχρι τα 29 μου. Προκειμένου όλοι μας να μαζέψουμε προσόντα για να ανταγωνιστούμε μέσα στην αγορά εργασίας και το κυνήγι συντρόφου (ω ναι, μέχρι και εκεί), ξοδεύουμε το πιο πολύτιμο αγαθό (λέγεται χρόνος) κάνοντας πράγματα που δεν θέλουμε. Μπορεί να είναι ένα αντικείμενο σπουδών, μπορεί να είναι και το να μάθεις κιθάρα, για παράδειγμα. Εστίασε μόνο σε ό,τι σου αρέσει.

-Σημασία έχουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Ουκ ολίγοι άνθρωποι είναι μάστερ της θεωρίας. Τα λόγια και οι ιδεολογίες έχουν αξία, όμως, μόνο όταν συνοδεύονται από πράξεις. Ειδικά με το πέρασμα των χρόνων, γίνεται αντιληπτό ότι όλο και περισσότεροι τείνουν να μην κρατούν τον λόγο τους ή να αλλάζουν αντιλήψεις για προσωπικό συμφέρον. Οπότε αν θες να κρίνεις κάποιον άνθρωπο, καλύτερα κρίνε στις πράξεις του.

-Οτιδήποτε αποκτάται χωρίς κόπο και σκληρή προσπάθεια, δεν γίνεται να εκτιμηθεί ή να το ευχαριστηθείς. Έχεις αναρωτηθεί γιατί ορισμένοι άνθρωποι που τα έχουν όλα, βγάζουν μία μιζέρια, αχαριστία ή φέρονται σαν δακρύβρεχτα αιδοία; Συνήθως αυτός είναι ο λόγος. Αν δεν έχεις χύσει ιδρώτα για να αποκτήσεις κάτι, δεν γίνεται να το εκτιμήσεις κι επίσης δεν γίνεται να καταλάβεις τον κόπο κάποιου άλλου. Πώς, για παράδειγμα, μπορεί να καταλάβει και να θαυμάσει τα 60ωρα και 70ωρα δουλειάς που έριξες επί μήνες ή χρόνια για να πάρεις το αμάξι σου, ένας άνθρωπος που έχει ήδη δύο αμάξια αγορασμένα από τον πατέρα του;

-Τα βουνά και τα ταξίδια, είναι δύο από τους λόγους να αναπνέεις. Ένας από τους πολύ σημαντικούς λόγους που κάποια στιγμή θα γυρίσω Ελλάδα, είναι τα βουνά της. Η μαγεία και η γαλήνη που σου προσφέρουν τα βουνά, δεν περιγράφονται. Παράλληλα, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια η εμπειρεία του να ταξιδεύεις και να αντικρίζεις έναν καινούργιο τόπο. Όπου και να μένετε, αρχίστε να εξερευνείτε. Α, και κάτι επιπλέον: ένας ακόμη λόγος να ζεις είναι η μουσική.

-Καλύτερα αληθινοί με κάποια ελαττώματα, παρά ψεύτικοι και ύπουλα καθικάκια. Αυτό είναι ένα προσωπικό μου κόμπλεξ• δεν μπορώ τους “διπλωμάτες” και όσους παίζουν διαρκώς έναν ρόλο. Τους σιχαίνομαι αλλά ταυτόχρονα τους φοβάμαι. Ένας άνθρωπος ο οποίος σου δείχνει από την αρχή το πραγματικό του πρόσωπο, σου κάνει τουλάχιστον τη χάρη να κερδίσεις χρόνο καταλαβαίνοντας ποιος είναι. Και αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος χαμογελά αληθινά, τις περισσότερες φορές θα είναι ένας καλός άνθρωπος.

-Κλείνοντας, φιλαράκι, ο Sickman έχει να σου πει τούτο: όλα εν τέλει είναι ζήτημα ανθρώπων. Κανένα υλικό αγαθό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αλληλεπίδραση και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Μία μέρα με την οικογένεια, τους φίλους, ίσως την κοπέλα ή το αγόρι σου, μία ημέρα συνεισφοράς σε άλλους ανθρώπους, μπορεί να σου προσφέρει ασύγκριτα περισσότερη χαρά από μία προαγωγή στη δουλειά ή δέκα ακριβά αυτοκίνητα. Αυτό που θα καθορίσει σχεδόν τα πάντα στη ζωή σου, είναι οι άνθρωποι που θα έχεις γύρω σου.