Συνέντευξη με τον άνθρωπο που ανέβηκε τις 53 ψηλότερες κορυφές της Ελλάδας• και συνεχίζει

Συνονόματος, λάτρης των βουνών, των μοτοσικλετών και του ποδοσφαίρου.

Πώς θα μπορούσα λοιπόν να μη του ζητήσω μία συνέντευξη;

Ο Βασίλης κατάφερε να ανέβει στις 53 κορυφές των ελληνικών βουνών με υψόμετρο άνω των 2.000 μέτρων, και, σαν να μην έφθασε αυτό, πλέον οδεύει ολοταχώς για τα 200 ψηλότερα βουνά της χώρας μας.

O -απ’ ό,τι φαίνεται- brotha-from-anotha-motha Βασίλης Νομικός, είναι 38 χρονών και ζει στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη δύο χρονών. Ασχολείται με το εμπόριο και κατάγεται από την Αμοργό.

Χόμπι του τα ταξίδια, κυρίως με μοτοσυκλέτα, η πεζοπορία στη φύση, σε βουνά (κάτι έχουμε καταλάβει), φαράγγια, σπήλαια και σε διάφορα μονοπάτια (όχι απαραίτητα ορεινά) που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Επιπλέον του αρέσει να επισκέπτεται κάστρα, οχυρώσεις, μοναστήρια φρουριακού τύπου και να μελετά την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτά.

Αφού απάντησε στο e-mail μου, πήρα το θάρρος να του στείλω δέκα ερωτήσεις για να τον γνωρίσουμε περισσότερο και να εμπνευστούμε από την αγάπη του για τη φύση και την περιπέτεια.

1. Βουνό ή θάλασσα (αστειάκι, νομίζω ότι έχει ήδη απαντηθεί); Ποια ήταν η στιγμή που κατάλαβες ότι έχεις γεννηθεί για τα βουνά;

Αν και μεγάλωσα στην Αθήνα και στις διακοπές πάντα βρισκόμουν σε παραθαλάσσιο μέρος, τα βουνά με κέρδισαν στο τέλος παρόλο που τα ανακάλυψα σχετικά μεγάλος. Η στιγμή που το βουνό με τράβηξε σαν μαγνήτης ήταν στις 6 Ιουνίου του 2015, όταν αποφάσισα να κάνω μια ‘’τρελή’’ μονοήμερη εξόρμηση στην αλπική λίμνη Γκιστόβα του Γράμμου, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 2.350m. Κόπιασα πολύ για να τη βρω, όμως όταν την αντίκρισα ήταν ότι πιο όμορφο είχα δει ποτέ απο άποψη φυσικού κάλλους. Σκέψου μια λίμνη παγετωνικής προέλευσης να υπάρχει μόνη της σε ένα αχανές ορεινό τοπίο γεμάτο κορυφές. Έτσι μπήκε σιγά σιγά το κίνητρο μέσα μου να πάω και στις υπόλοιπες δρακόλιμνες της Ελλάδας και αργότερα στις κορυφές των ψηλότερων βουνών. Εκείνη η ανάβαση ήταν το σημείο καμπής στη ζωή μου, γιατί ουσιαστικά με τράβηξε στα βουνά.

2. Ποια κορυφή ήταν πιο δύσκολη να ανέβεις; Υπήρξαν φορές που φοβήθηκες για τη ζωή σου;

Ήταν το Δοκίμι Παχτουρίου στην Πίνδο. Πολύ χαμηλά στη λίστα των ψηλότερων βουνών της Ελλάδας με υψόμετρο μόλις 2.020m αλλά τρομακτικά επικίνδυνο. Μόλις απο 2 πλευρές προσεγγίζεται η ψηλότερη κορυφή του και έχουν και οι δύο εκτεθειμένα περάσματα. Σε αυτό το βουνό πράγματι φοβήθηκα για τη ζωή μου. Γλίστρησα σε χορταριασμένη πλαγιά υψηλής κλίσης και σχεδόν ξέμεινα απο νερό ενώ είχε καύσωνα. Ο μοναδικός λόγος που επιβίωσα εκείνη τη μέρα ήταν η εμπειρία που είχα αποκτήσει από όλα τα υπόλοιπα βουνά. Αν έκανα το λάθος και το ανέβαινα στην αρχή της ορειβατικής πορείας μου είναι πολύ πιθανό να είχα μείνει για πάντα εκεί ψηλά. Σίγουρα υπήρξαν και άλλες επικίνδυνες στιγμές στα βουνά, όμως αυτή ξεχωρίζει.

3. Πώς ένιωσες όταν κατέκτησες και την 53η κορυφή; Ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις;

Το Πίνοβο ήταν το 53ο κατά σειρά βουνό με υψόμετρο πάνω από 2.000m που ανέβηκα. Έχω κλάψει δύο φορές στη ζωή μου από χαρά, η μία ήταν όταν αντίκρισα για πρώτη φορά την κόρη μου και η άλλη ήταν όταν βρισκόμουν λίγα βήματα μακριά απο κορυφή του Πινόβου. Ήταν ένας μεγάλος ορεινός κύκλος εξορμήσεων που έκλεινε και από τη μια χαιρόμουν, όμως από την άλλη λυπόμουν γιατί δε θα ξαναζούσα ποτέ κάτι παρόμοιο. Σε αυτά τα τελευταία βήματα, πέρασαν σαν ταινία από τα μάτια μου όλα τα βουνά που είχα ανέβει. Ήταν ένα μοναδικό συναίσθημα που είναι αδύνατο να περιγραφεί με λέξεις.

4. Από το λίγο που μιλήσαμε μέσω μηνυμάτων, κατάλαβα ότι ασχολείσαι με αρκετά όμορφα και δημιουργικά πράγματα στη ζωή σου. Τί σου δίνει κίνητρα και έμπνευση;

Η ίδια η φύση αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Θα έλεγα πως ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας έχει απομακρύνει από το φυσικό περιβάλλον και έχουμε ξεχάσει απο που ξεκινήσαμε αλλά και τα οφέλη που έχει η ενασχόλησή μας με αυτό. Εκεί έξω, μακριά από τους τόνους τσιμέντου που μας περιβάλλουν, υπάρχει ένας υπέροχος κόσμος που μας περιμένει να τον εξερευνήσουμε. Υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από αυτό;

5. Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Στόχος μου είναι να ανέβω στα 200 ψηλότερα βουνά της Ελλάδας, πλέον βρίσκομαι πολύ κοντά στο να το πετύχω καθώς ήδη από το 2019 συνεχίζω να ανεβαίνω στα βουνά της λίστας με αμείωτη ένταση (απομένουν 21 βουνά). Επίσης θέλω να ολοκληρώσω το βιβλίο που γράφω για αυτό το εγχείρημα. Το 1ο μέρος που αφορά τα 53 ψηλότερα βουνά της Ελλάδας βρίσκεται στο τελικό στάδιο πριν εκδοθεί. Όμως, έχει σημασία για εμένα και το μετά. Έχω σαν στόχο να παραμείνω δραστήριος και όσο μπορώ να ταξιδεύω ανακαλύπτοντας νέους τόπους αλλά και νέα οπτική.

6. Παρατηρώ ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας «παίρνουν τα βουνά» και γενικότερα στρέφονται στη φύση. Παρατηρείς κι εσύ το ίδιο; Που οφείλεται, κατά τη γνώμη σου;

Νομίζω πως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο σαν χώρα ώστε η πεζοπορία στα βουνά να γίνει μέρος της κουλτούρας μας. Οι ευρωπαϊκές χώρες προηγούνται κατά πολύ σε αυτόν τον τομέα. Υπάρχει όντως μια ενασχόληση με τα βουνά από νέους ανθρώπους τα τελευταία χρόνια. Πολύ πιθανό με όλες αυτές τις άσχημες καταστάσεις που βιώνουμε ως κοινωνία, να βλέπουν ως διέξοδο την επαφή με τη φύση. Ίσως είναι ένας τρόπος αντίδρασης αυτός. Τα προβλήματα φυσικά δε λύνονται αποφεύγοντας τα όμως όσοι έχουν ανοιχτό μυαλό, στα βουνά θα βρουν πολλές απαντήσεις. Οι αχανείς εκτάσεις και οι πελώριοι όγκοι σου δείχνουν πόσο μικρός είσαι και ίσως τελικά φιλοσοφήσεις διαφορετικά τη ζωή.

7. Τί θα κρατούσες και τί θα άλλαζες στην Ελλάδα;

Από την Ελλάδα θα κράταγα τον φυσικό της πλούτο αλλά και την πολιτιστική της κληρονομιά. Φυσικά θα κράταγα τους γνήσιους ανθρώπους και θα άλλαζα τους δήθεν σε όλους τους τομείς, ξεκινώντας από εκείνο το μεγάλο κτίριο με τους 300ους στο κέντρο της Αθήνας. Θα μου πεις βέβαια, θα έκανα σωστές επιλογές; Και θα σου απαντήσω με τη σειρά μου, πόσο χειρότερες θα έκανα από αυτές που βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια; 🙂

8. Πώς ονειρεύεσαι την ιδανική Ελλάδα και τον ιδανικό κόσμο;

Ονειρεύομαι την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει, βάσει της προσφοράς της στο παγκόσμιο στερέωμα. Μια Ελλάδα όπου θα κυριαρχεί το αξιακό σύστημα, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και η πραγματική ελευθερία. Μια χώρα όχι πλούσια, αλλά με αξιοπρέπεια. Κάτι ανάλογο ονειρεύομαι για τον κόσμο γενικότερα. Έναν κόσμο όπου θα υπάρχει ειρήνη, ευημερία και σεβασμός στον συνάνθρωπο και στο περιβάλλον. Ερχόμαστε σε αυτόν τον πλανήτη για πολύ λίγο, ας σταθούμε μια στιγμή και να αντιληφθούμε όλοι πως θα έπρεπε να ζούμε αυτές τις ελάχιστες στιγμές προτού χαθούμε πάλι στην αιωνιότητα. Ουτοπία? Σίγουρα. Όμως ποτέ δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι.

9. Ποιες συμβουλές θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο;

Οι μεγάλοι στοχαστές της ανθρωπότητας εστίαζαν πάντα σε δύο σημαντικούς άξονες, στην απλοποίηση και στην επαφή με τη φύση. Είναι δύο πολύτιμες συμβουλές που θα έδινα σε έναν νέο άνθρωπο. Να ζει απλά, να μη μπαίνει στη μάζα ακολουθώντας τις επιταγές της σαν μαριονέτα, αλλά να ακολουθεί αυτό που πραγματικά νιώθει. Να είναι αυθεντικός και φυσικά να προσπαθεί με κάθε ευκαιρία να έχει μια βαθύτερη επαφή με τη φύση.

10. Τελικά, τί πιστεύεις ότι πραγματικά αξίζει στις ζωές μας;

Κάθε άνθρωπος οφείλει να είναι ευγνώμων που από καθαρή τύχη ήρθε σε αυτόν τον κόσμο. Επιπλέον, οφείλει να αντιληφθεί ότι αυτό το δώρο που του δόθηκε είναι εύθραυστο και μπορεί να το χάσει ανά πάσα στιγμή. Όταν αντιληφθεί πραγματικά αυτά τα δύο πράγματα, θα δώσει στη ζωή του την αξία που της αρμόζει.