Θα είμαι ειλικρινής, guys.
Έως και λίγα χρόνια πριν, όταν κάποιος μιλούσε για κοινωνικές ομάδες που εγκληματούσαν, όπως οι Ρομά, το έπαιζα ο αριστερός της παρέας και προσπαθούσα να βρω άλλοθι στην έλλειψη παιδείας και τον παραμερισμό από πλευράς κράτους. Κάτι που αδιαμφισβήτητα ισχύει, π.χ. για ανθρώπους που κλέβουν τρόφιμα γιατί πεινάνε -εκεί όντως μπορεί να μην υφίσταται καν αδίκημα. Αυτό όμως δεν ισχύει για όσους εγκληματούν ασταμάτητα και επί χρόνια, και μάλιστα απειλώντας ευθέως ζωές συνανθρώπων με την απόλυτη ανοχή του κράτους. Νιώθω πλέον χαζός που ξόδεψα ενέργεια να υπερασπιστώ, αλλά και ρούχα και χρήματα να στηρίξω κάποιους που δήθεν είχαν ανάγκη.
Πριν λίγες εβδομάδες δύο νεαροί Ρομά παραβίασαν όσο ήμουν στη δουλειά το διαμέρισμα που ενοικιάζω και ευτυχώς τους έδιωξε ο γείτονας. Λίγες ημέρες μετά, κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι προφανώς και τα μέτρα ασφαλείας που δεν με άφησε λόγω τσιγκουνιάς να πάρω η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, μπήκαν στο διαμέρισμα και έκαναν λεηλασία παρόμοια με αυτή του Τζέκις Χαν. Πήραν οτιδήποτε είχε μεγάλη αξία ενώ δε δίστασαν να αφαιρέσουν μέχρι και όλα τα κατσαρολικά, αλλά και να πετάξουν κάτω τα φαγητά του ψυγείου.
Τους δύο μόλις μήνες που έμεινα σε αυτό το διαμέρισμα -γιατί έφυγα εννοείται- αναγκαζόμουν να πετάγομαι συνέχεια έξω και να τσεκάρω το αμάξι ή τη μηχανή, γιατί νεαροί Ρομά περνούσαν συνέχεια και τσέκαραν.
Πας μετά επαρχία να χαλαρώσεις λίγο από αυτά, και συνειδητοποιείς ότι πρέπει να κλειδαμπαρώσεις για να μην κλέψουν και σένα οι Ρομά που έχουν ρημάξει όλο τον νομό. Επίσης, βλέπεις μία παρέα Ρομά να τρέχει με 100 χλμ μέσα στο χωριό, κυριολεκτικά, προσπαθείς να τους κάνεις παρατήρηση για να μην σκοτώσουν με το αμάξι κάποιο παιδί, και σε γεμίζουν με απειλές για τη ζωή σου.
Οι αστυνομικοί είπαν ότι τους ξέρουν, τους πιάνουν αλλά μετά είναι πάλι ελεύθεροι.
Οπότε λέω, λέω μήπως, έχει φθάσει ο κόμπος στο χτένι; Έχουμε οι κάτοικοι μιας ολόκληρης χώρας νταβατζήδες και δεν το ξέρουμε; Δηλαδή θα πρέπει ή να ανεχτούμε όλα αυτά για όλη μας τη ζωή ή να γίνουμε αναγκαστικά πάμπλουτοι ώστε να μπορούμε έστω να προστατέψουμε τις ζωές και τις περιουσίες μας;
Δεν πάει άλλο γενικότερα με την εγκληματικότητα. Αυτό που ζούμε τώρα μου θυμίζει ακριβώς την περίοδο 2013-2014, όταν είχε γίνει ζούγκλα εκεί έξω.
Update στις 9 Δεκεμβρίου 2022:
Θυμάστε πριν λίγες ημέρες το post στο blog για τη ληστεία από Ρομά στο διαμέρισμα που νοικιάζω, που φάνηκε σε κάποιους υπερβολικό;
Σήμερα στις 09:20 το πρωί, μετά από δύο δουλειές εχθές και λίγες ημέρες πριν φύγω από αυτό το καταραμένο διαμέρισμα (δίπλα στο πάρκο Δεξαμενής, Πετράλωνα, για να μη νομίζετε ότι σας λέω ψέματα), ξύπνησα από ένα δυνατό θόρυβο.
Ήταν το πάτημα του ποδιού ενός Ρομά 16-17 χρονών (ύψους περίπου 1,70 και πολύ λεπτού) πάνω στον απορροφητήρα, καθώς μπήκε ξανά από τον φωταγωγό. Πάνω στον ύπνο μου πήγα και τον έπιασα από το πόδι, βρίζοντάς τον, ενώ του πέταξα και τον βραστήρα για να χάσει την ισορροπία του. Δυστυχώς όμως, δεν τον πρόλαβα, διότι ήταν πολύ μικροκαμωμένος και με κάποιες κλωτσιές στα χέρια μου, μου ξέφυγε.
Ευτυχώς όμως, τον είδα και έδωσα περιγραφή στους αστυνομικούς, οι οποίοι ήρθαν αμέσως.
Αυτή τη στιγμή τον αναζητούν, καθώς γνωρίζουν που μένει.
Ήμουν φανερά ξενερωμένος που δεν τον έπιασα, ωστόσο οι αστυνομικοί μου είπαν πως είμαι τυχερός, επειδή ο συγκεκριμένος κρατά μαχαίρι και έχει πάει αμέτρητες φορές αυτόφωρο για κλοπές κλπ. Οπότε αν τον είχα πιάσει, ίσως δεν είχατε τον αγαπημένο σας blogger να σας καίει τον εγκέφαλο.
Αυτός ο άνθρωπος, δεν πτοήθηκε την πρώτη φορά που παραβίασε τον χώρο μου και τον πήρε χαμπάρι ο γείτονας, δεν βαρέθηκε που πήρε όλο το βιός μας πριν από μία εβδομάδα, παρά μπήκε ξανά για να λεηλατήσει ό,τι έχει απομείνει (νομίζοντας προφανώς ότι έχω φύγει για να πάω στη δουλειά).
Σε αυτό το blog έχουμε εναντιωθεί πολλές φορές στην αστυνομία και τις αυθαιρεσίες της, όπως εναντιωνόμαστε και στη δολοφονία του νεαρού Ρομά πρόσφατα, μετά από καταδίωξη. Και δεν παίρνουμε πίσω λέξη.
Ωστόσο, στη μάχη κατά των εγκληματιών και ειδικά των συγκεκριμένων, που ζουν δίπλα μας, είμαστε μαζί της.
Γιατί αυτό είναι το δίκαιο.
Και υποστηρίζουμε ΜΟΝΟ αυτή την πλευρά της αστυνομίας, που παλεύει για την ασφάλειά μας.
Και την ευχαριστούμε, όταν παλεύει για να ζούμε εμείς ασφαλείς.
Δε χωράνε ιδεοληψίες και θεωρίες του καναπέ όταν μιλάμε για τη φυσική μας ασφάλεια.
Και ξέρετε πως σας το λέει ένας άνθρωπος ΚΑΘΑΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ, ΠΟΥ ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ.
Φθάνει πια. ΦΤΑ-ΝΕΙ.
Leave a Reply