Άρθρο αναγνώστριας που καταδεικνύει ακόμη μία φορά την απαξίωση της δημόσιας Υγείας (και όλοι ξέρουμε γιατί)... Την Τετάρτη μπήκε ο πατέρας μου στο Νοσοκομείο Ρίου. Φτάσαμε στις 8:45 είχαμε τη διάγνωση ως τις 11 και αποφασίστηκε η εισαγωγή του στην Παθολογική. Ώρα 13:00, περιμένουμε ακόμη, περνούν ειδικευόμενοι, περνούν επιμελητές και φτάνουμε τρεις να περιμένουμε να... Continue Reading →

Συνδυάσαμε τη λέξη «ρουτίνα» με κάτι αρνητικό στο μυαλό μας.Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς άλλωστε, όταν η καθημερινότητα μας «κυνηγά» αντί να την κυνηγάμε εμείς για να τη ζήσουμε στο έπακρο. Στα καθημερινά άγχη, προστίθενται και τα μεγάλα θέλω. Πολλά ταξίδια, πολλά λεφτά, πολλά υλικά αγαθά, πολλά likes.Και πως θα μπορούσε να γίνει... Continue Reading →

Για να μιλήσουμε για "τέλος της πραγματικής ευημερίας", πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τι ορίζουμε ως "ευημερία". Κατ' εμέ, είναι η αληθινή και άνευ δόλου επαφή με τον συνάνθρωπό μας. Άλλωστε κατά βάθος όλοι για αυτό δεν κάνουμε ό,τι κάνουμε, για να προσελκύσουμε ανθρώπους κοντά μας; Επίσης, ευημερία σημαίνει η εξερεύνηση του κόσμου μας, η αγάπη... Continue Reading →

Της Ελένης Τσιάβου Μερικοί θέλουν να φέρουν τον όρο «άνθρωπος». Πώς να αποδώσεις όμως σε κάποιον αυτή τη λέξη, όταν κακοποιεί ή παραμελεί εσκεμμένα ένα ζώο, προκαλώντας τον μαρτυρικό βασανισμό και ανεπανόρθωτα τραύματα;«Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα» είχε πει κάποτε ο αείμνηστος Μαχάτμα Γκάντι, αποτυπώνοντας μια σπουδαία αλήθεια.Τα δύο αυτά... Continue Reading →

…. όχι στη χειρότερη περίοδο, αλλά σίγουρα στην πιο αστεία. Χρησιμοποιείται το επίθετο «αστεία» και όχι «παράλογη» ή «βλαμμένη», για να μην υπάρχει δραματοποίηση και μιζέρια. Και τί ακριβώς αντικατοπτρίζει η λέξη «αστεία»: το που θα μπορούσε δυνητικά να βρίσκεται ο πλανήτης και η ανθρωπότητα με βάση τα ασύλληπτα τεχνολογικά επιτεύγματα και το που βρίσκεται... Continue Reading →

Άρθρο αναγνώστη... Όσο άδικη και εξοργιστική είναι η ατιμωρησία, άλλο τόσο άδικο και εξοργιστικό είναι το άλλο άκρο... Κάποιος έχει ένα πρόβλημα. Κάποιος ζει μια ζωή που δεν θέλει και χαίρεται με την κακοτοπιά ή κατηγορία που θα πέσει πάνω σε οποιονδήποτε. Δεν τον νοιάζει αν δεν υπάρχει ομολογία του αδικήματος και δεν έχουν βρεθεί... Continue Reading →

Ναι ΟΚ, είμαι λίγο περίεργος σε αυτά και μου τη δίνει όταν γύρω είναι όλα ακατάστατα. Σε αυτό το πλαίσιο, εξίσου εκνευριστικό είναι όταν οι άνθρωποι δεν κάνουν τα βασικά για τον αυτοσεβασμό τους, π.χ. να βάλουν το πιάτο τους στο πλυντήριο πιάτων της δουλειάς. Όπως έλεγαν κάποιοι -παραδόξως οι κοπέλες- “είναι χάσιμο χρόνου”, “αν... Continue Reading →

Σε όποια δύσκολη κατάσταση και αν έχει βρεθεί η ανθρωπότητα από την ύπαρξη του πρώτου ανθρώπου, υπήρχε πάντα ένα μοτίβο: συνεχώς βελτιωνόταν.Η κάθε γενιά ζούσε καλύτερα από την προηγούμενη, τα παιδιά ζούσαν καλύτερα από τους γονείς.Για πρώτη φορά στην ιστορία, αυτό το μοτίβο σπάει. Και χρειάστηκαν μόλις ελάχιστες δεκαετίες. Δηλαδή πιστεύετε ότι η δική μας... Continue Reading →

Προς: Δήμαρχο Κορινθίων κ. Βασίλη Νανόπουλο Καλησπέρα σας, Σας στέλνω την παρακάτω ανοικτή επιστολή (δημοσιεύθηκε και στο προσωπικό blog του αποστολέα) ως ένας -κατά καιρούς- απλός κάτοικος της περιοχής του Δήμου Κορινθίων. Δεν είμαι ψηφοφόρος σας για να είμαι ειλικρινής, αλλά αυτό δεν έχει πραγματικά καμία σημασία. Το να απαιτεί κάποιος/α και να επισημαίνει στις... Continue Reading →

Για πρώτη φορά μετά από χρόνια χρειάστηκε να ξεσκονίσω πτυχία και πιστοποιητικά για να συμπληρώσω την πρώτη μου αίτηση μέσω ΑΣΕΠ. Και ειλικρινά είχα ξεχάσει ότι είχα τόση χαρτούρα, για την οποία χρειάστηκε χρήμα και, το κυριότερο, πολύς χρόνος. Και εν τέλει απλά αυτά τα χαρτιά έμπαιναν σε μία ανούσια συλλογή. Σκεφτόμουν λοιπόν το εξής,... Continue Reading →