Keith, λείπεις

Post μας στο Facebook για την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης της Αυτοκτονίας Δεν είμαστε εδώ για να είμαστε απόντες, αλλά για να σε βοηθήσω και να με βοηθήσεις. Δεν είμαστε εδώ για να καταδικάζουμε, αλλά για να καταλάβουμε βαθιά ο ένας τον άλλον. Δεν είμαστε εδώ για να χαρακτηρίσουμε και να περιγελάσουμε τον διπλανό μας, αλλά... Continue Reading →

“Μυστικά” για χαρούμενη ζωή; Καλή φάση

Ο αλγόριθμος της Google τιλτάρει κάποιες φορές, αποτυγχάνοντας παταγωδώς να σου εμφανίσει άρθρα τα οποία σε ενδιαφέρουν. Και κάπως έτσι εμφανίστηκαν μπροστά μου τα «τέσσερα μυστικά για μία χαρούμενη ζωή» (ήδη γελάω). Για να δούμε τί λέει ο αγαπητός αρθρογράφος. Α, ωραία ένα από τα μυστικά για χαρούμενη ζωή είναι να μείνουμε με όλους τους... Continue Reading →

Αυτή είναι η Ελλάδα;

Πότε μία κοινωνία είναι σε θέση να ασχολείται με αηδίες; Όταν έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, θα απαντήσουν κάποιοι. Η Ελλάδα σίγουρα απέχει πολύ από αυτό το σημείο. Κι όμως, η όρεξη του λαού για αηδίες φαίνεται πως καλά κρατεί. Και θα ρωτήσει κάποιος, «δεν θα πρέπει να ξεχαστούμε με κάτι κι εμείς;», «πρέπει... Continue Reading →

Γιατί έχεις γεννηθεί δηλαδή;

Κάποιοι από τους πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους είναι όσοι έχουν καταφέρει να ασχολούνται με αυτό που τους αρέσει· ή έστω προσπάθησαν να κάνουν πράξη μερικά από τα όνειρά τους. Μερικές φορές, ιδιαίτερα όταν είσαι χαρούμενος ή είσαι υπό την επήρεια αλκοόλ (αυτά τα δύο συνδυάζονται πολλές φορές), νιώθεις κάτι μέσα σου να σε "τρώει" και να... Continue Reading →

«Εδώ κουμάντο κάνω εγώ»

Κάποιοι ηλίθιοι αυνανίστηκαν με το ρατσιστικό μίσος. Οι υπόλοιποι τα πήραμε στο κρανίο και ονειρευτήκαμε τον εαυτό μας ως σωτήρα σε περίπτωση που βρισκόμασταν στο λεωφορείο, ή ονειρευτήκαμε τη γροθιά μας στο πρόσωπο του οδηγού (του νταβατζή στην προκειμένη περίπτωση). Τί να πρωτοπείς εδώ φίλε. Να πεις για τον τύπο που μιλά άνευ λόγου με... Continue Reading →

Ένα από τα αγαπημένα μου των ΑΜΑΝ

Ο αλγόριθμος του Γιουτού κάνει καμιά φορά θαύματα. Ενώ τις περισσότερες φορές σκανάρει τάσεις και σου προτείνει παπαριές, ορισμένες φορές σκανάρει την ιδεολογία σου και σου προτείνει κάτι όντως καλό. Κάπως έτσι λοιπόν θυμήθηκα μέσω YouTube ένα από τα αγαπημένα μου επεισόδια των ΑΜΑΝ. Άκρως διαχρονικό, όπως και πολλά από τα όσα διακωμωδούσαν τότε οι... Continue Reading →

Το «Πιστεύω», αλλά καλύτερο

Θα προτιμούσα να λένε το παρακάτω «Πιστεύω» στα ελληνικά σχολεία… Πιστεύω σε έναν Λαό, Πατέρα, κυρίαρχο των πάντων, δημιουργό μίας κοινωνικής ευημερίας, όλων των ορατών και όλων των αοράτων αρετών. Πιστεύω και σε μία Κοινωνία, τη μονάκριβη Κόρη του Λαού. Είναι φως φτιαγμένο από φως, αληθινή Κοινωνία από Λαό αληθινό, που δεν γεννήθηκε αλλά δημιουργήθηκε,... Continue Reading →

Podcast 8: Λαός διχασμένος, ποτέ κερδισμένος

Διχόνοια για τα πιο απλά πράγματα ρε φφφφίλε. Η αρχή είναι ο διάλογος. Ωστόσο, δεν έχουμε καταφέρει να εισέλθουμε σε αυτό το στάδιο. Ο φανατισμός συνεπάγεται ορισμένες φορές εγωκεντρισμό· και αυτό σίγουρα δεν το χρειαζόμαστε. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την ακρόαση φέλλας! Μουσική: Intro από Leo Moracchioli (Toto - Africa metal cover by Leo... Continue Reading →

Ψυχολογία VS Φιλοσοφία

Αυτός ο «αγώνας» έχει παιχτεί σίγουρα κάποια στιγμή στο μυαλό πολλών. Σίγουρα και οι δύο είναι απαραίτητες στη ζωή μας. Ωστόσο οι αναλογίες τους ίσως αλλάζουν με το πέρασμα των χρόνων. Ξεκινάς μόνο με την Ψυχολογία και όσο περνούν τα χρόνια μετατοπίζεσαι και στην Φιλοσοφία, έως ότου οι αναλογίες να είναι πενήντα-πενήντα. Από επιστημονικής πλευράς,... Continue Reading →

Podcast 5: Περί μετανάστευσης και ρατσισμού

Σε αυτό το podcast παραθέτω τις απόψεις μου για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά και τον ρατσισμό που υφίστανται. Είμαστε όμως, πράγματι ρατσιστές; Όπως και να έχει, εμείς τασσόμαστε με όσους βοηθούν τους δίπλα τους! Θενξ ιν αντβάνς για την ακρόαση! Μουσική: Villagers of Ioannina City - For The Innocent Villagers of Ioannina City... Continue Reading →

Podcast 2: Κορονοϊός, αστυνομία και περιορισμός ελευθεριών

Ναι, δεύτερο podcast! Σε αυτό το podcast σχολιάζουμε τον περιορισμό που έφερε στις ελευθερίες μας η πανδημία του κορονοϊού, αλλά και τον ρόλο της ελληνικής αστυνομίας. Ευχαριστώ! (σσ: είναι "Χρήστος" Παππάς, όχι "Νίκος" Παππάς, έχω κάνει λάθος κάπου εκεί στο τέλος αλλά σας είπα ότι κάνω μία μόνο ηχογράφηση για να είναι πιο αυθόρμητο) Μουσική:... Continue Reading →

Οι Άνθρωποι από την Ερυθραία

Τη γνώρισα στη στάση του ηλεκτρικού. Μου ζήτησε να τη βοηθήσω με την έκδοση του εισιτηρίου από τον αυτόματο πωλητή. Μου έκανε αρχικά εντύπωση η εξωτική της ομορφιά. Πιάσαμε την κουβέντα και καταλήξαμε να περπατάμε και να μιλάμε για το πού δύσκολο ταξίδι της έως την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας ήταν μόνο χαμογελαστή... Continue Reading →

Η “κατάρα” της ενσυναίσθησης

Σε ένα παλαιότερο post, είχαμε γράψει: Τί σε κάνει Άνθρωπο; Πολλά. Καλοσύνη, προσπάθεια, αλληλεγγύη μεταξύ άλλων. Χαρακτηριστικά που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη σε αυτόν τον κόσμο. Θα σταθώ σε ένα εξ αυτών και ένα από τα πιο σημαντικά, κατά την ταπεινή μου άποψη: την ενσυναίσθηση. Πόσο μα πόσο δύσκολο να καταλάβεις τον άλλον. Να μπεις... Continue Reading →

Ωδή στο Παρόν

Πηγή εικόνας: pinterest.com Άρθρο αναγνώστριας... Τον τελευταίο καιρό, σαρώνουμε τον κόσμο μέσα από κλειστές πόρτες. «Σερφάρουμε» σε γνωστούς ή ακόμη και άγνωστους ωκεανούς ονειροπολώντας για τακαλύτερα που θα έρθουν. Κι εκείνη η κλισέ λέξη των ημερών μας, η γνωστή -πασίγνωστη -«κανονικότητα» έχει αναχθεί πια σε πολυπόθητη επιθυμία. Ποτέ δεν περίμενα μία λέξη μετόσο μίζερο ηχόχρωμα... Continue Reading →

Διαβάζοντας την ιστορία ενός καταπληκτικού ανθρώπου

Είναι και θα είναι για πάντα ένας από τους ανθρώπους που θαυμάζω περισσότερο. Η ζωή του μου υπενθυμίζει τη θετική πλευρά σε «μαύρες περιόδους». Ο Νικ βρήκε στήριξη στους ανθρώπους που τον αγαπάνε (όπως οι ήρωες γονείς του), στον Θεό και συγκεκριμένα στον Χριστιανισμό (ναι, είναι μία από τις φορές που η θρησκεία λειτουργεί θετικά,... Continue Reading →

Ιστότοπος Powered by WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑