Πήρε αρκετούς μήνες για να καταλάβω ότι ένα man cave υπήρχε ήδη στο διαμέρισμα.Το κατάλαβα αφότου, όλο αυτόν τον καιρό, το μπαλκόνι στολιζόταν με όμορφα φυτά, λαμπάκια και άλλα μικρά αξεσουάρ και από το πουθενά έγινε ένα στέκι. Έτσι, από έναν ενοχλητικό θόρυβο που μπορεί να σε αποσπούσε από την προσπάθειά σου να ηρεμήσεις και... Continue Reading →

Τα έχουμε ακούσει όλα από τους πολιτικούς όλα αυτά τα χρόνια και νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το επίπεδο του πολιτικού λόγου και διαλόγου έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι κυβερνώντες δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν με τον κυνισμό και το θράσος με το οποίο ξεστομίζουν προκλητικές για τους πολίτες, εκφράσεις. Σε αυτή τη... Continue Reading →

Είτε είναι επιστροφή μετά από μετανάστευση λίγων χρόνων, είτε επιστροφή από ολιγοήμερες διακοπές στο εξωτερικό, το συναίσθημα είναι πάντα το ίδιο. Χαρά και αγαλλίαση. Ο χώρος γεμίζει ξαφνικά άπλετο ήλιο και το μάτι γεμίζει με εικόνες από το ανάγλυφο τοπίο, τα βουνά, τη θάλασσα. Άραγε υπάρχει κάτι πιο ωραίο από το να βλέπεις την Ελλάδα... Continue Reading →

Επιτέλους βροχή… Ώρα να ξεδιψάσει η διψασμένη γη, να γεμίσουν οι μισοάδειες λίμνες και να δροσιστεί ο τόπος. Ώρα να χτιστούν αποθέματα νερού εν μέσω λειψυδρίας και ξηρασίας για τους ντόπιους (αν και πιο πολύ ενδιαφέρονται οι κυβερνώντες για τους τουρίστες…). «Κακοκαιρία» λένε δεκάδες φορές την ώρα εδώ και λίγες ημέρες, τα τρομολαγνικά μέσα ενημέρωσης... Continue Reading →

Οδηγώ συχνά σε δρόμους ξεχασμένους, με κτίρια φαντάσματα.Περνάω από βουνά, από ρεματιές, από επαρχιακές διαδρομές που πριν λίγες δεκαετίες έσφυζαν από ζωή.Χωριά γαντζωμένα στις πλαγιές, που έμειναν χωρίς νέους και παιδιά. Μένουν μόνο οι μισοσβημένες πινακίδες «Δημοτικό Σχολείο». Στις καλές ημέρες της Ελλάδας, η χώρα ήταν γεμάτη ζωή παντού, όχι μόνο στην Αθήνα και στη... Continue Reading →

Ξεπηδούν και φέτος στο αχανές διαδίκτυο τα δεκάδες άρθρα για την Αθήνα που είναι κουλ τον Αύγουστο και σε κάνει να αναρωτιέσαι: είναι όντως ωραία ή τη βλέπουμε ωραία για να μην κλαίμε τη μοίρα μας που δεν πήγαμε πολυήμερες διακοπές σε ένα άλλο μέρος; Φέτος που έτυχε να τη ζήσω όλο τον Αύγουστο, όπως... Continue Reading →

Πλησιάζοντας σε σημείο να γίνω εσωτερικός ερωτικός μετανάστης, έχω μάθει τα τελευταία χρόνια αρκετά καλά την περιοχή στα σύνορα Αττικής-Βοιωτίας και ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει το χωριό Δήλεσι. Αυτό διότι, σκέφτομαι τί γίνεται μέσα στο μυαλό των τοπικών «αρχόντων» (γελάω). Ίσως σκέφτηκαν κάποια στιγμή: «Ωραία, έχουμε έναν τόπο με πολύ πράσινο, δέντρα, σε απόσταση βολής... Continue Reading →

Όποιος έχει έστω μία από τις πέντε αισθήσεις του, κατάλαβε ότι φέτος η Αθήνα ήταν πιο γεμάτη από κάθε άλλο Αύγουστο… κόντρα στις φαντασιώσεις των τηλεοπτικών προπαγανδιστών για μαζικές εξόδους στην Εθνική Οδό και φουλ πληρότητα σε λιμάνια και αεροδρόμια. Αρχικά, λιμάνια και αεροδρόμια βασίζονται στους τουρίστες εξωτερικού, καθώς εμείς οι ντόπιοι βλέπουμε πλέον τις... Continue Reading →