Θα προτιμούσα να λένε το παρακάτω «Πιστεύω» στα ελληνικά σχολεία… Πιστεύω σε έναν Λαό, Πατέρα, κυρίαρχο των πάντων, δημιουργό μίας κοινωνικής ευημερίας, όλων των ορατών και όλων των αοράτων αρετών. Πιστεύω και σε μία Κοινωνία, τη μονάκριβη Κόρη του Λαού. Είναι φως φτιαγμένο από φως, αληθινή Κοινωνία από Λαό αληθινό, που δεν γεννήθηκε αλλά δημιουργήθηκε,... Continue Reading →

Άρθρο αναγνώστη... Πιστεύω στον ιστορικό υλισμό. Οι κοινωνικοί σχηματισμοί προήλθαν από τις παραγωγικές ανάγκες της εκάστοτε κοινωνίας. Από το πώς ή το τι τρώμε μέχρι το πώς κάνουμε σεξ. Οποιαδήποτε μεταφυσική διάσταση δώσαμε σε αυτό, το σεξ δηλαδή, πάλι μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί με υλικούς όρους. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι... Continue Reading →

Τα χρόνια που ήμασταν μαθητές, ελάχιστες φορές αναρωτηθήκαμε για τον ρόλο της ορθόδοξης χριστιανικής προσευχής στη σχολική ζωή. Και, πραγματικά, ποιος είναι ο ρόλος της; Για ποιο λόγο, άραγε, όποιος μιλά για κατάργηση της προσευχής και του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, είναι κατάπτυστος από την πλειοψηφία της κοινωνίας; Ας μην επεκταθούμε στον γενικότερο ρόλο... Continue Reading →