Όλο και περισσότερο διαβάζω ότι ο κόσμος απευθύνεται πλέον στο ChatGPT για να λύσει τα ψυχολογικά του· και δεν ξέρω αν αυτό είναι μια αρρωστημένη εμμονή με την τεχνολογία ή μια λογική συνέπεια της απογοήτευσης με τους ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι που έχουν ξεφυτρώσει σε κάθε γωνιά του διαδικτύου και της αγοράς εργασίας. Υπερπροσφορά life coaching... Continue Reading →
«Fear»
Βλέποντας ξανά από την αρχή το έπος που λέγεται Breaking Bad, αυτή η φορά μου έμεινε ένας διάλογος που έχει πολύ μεγαλύτερη αξία τώρα, σε σύγκριση με την πρώτη φορά που παρακολούθησα τη σειρά. Μιλώντας με τον Χανκ για όσα είχαν συμβεί στο Ελ Πάσο, ο Γουόλτερ αναφέρθηκε -προφητικά τότε- σε ένα από τα μεγαλύτερα... Continue Reading →
Η Ελλάδα θα ευημερήσει ξανά όταν ζωντανέψει η επαρχία και τα χωριά της
Οδηγώ συχνά σε δρόμους ξεχασμένους, με κτίρια φαντάσματα.Περνάω από βουνά, από ρεματιές, από επαρχιακές διαδρομές που πριν λίγες δεκαετίες έσφυζαν από ζωή.Χωριά γαντζωμένα στις πλαγιές, που έμειναν χωρίς νέους και παιδιά. Μένουν μόνο οι μισοσβημένες πινακίδες «Δημοτικό Σχολείο». Στις καλές ημέρες της Ελλάδας, η χώρα ήταν γεμάτη ζωή παντού, όχι μόνο στην Αθήνα και στη... Continue Reading →
Δήλεσι Βοιωτίας: Στο έλεος των απορριμμάτων, της εγκληματικότητας των Ρομά και της αδιαφορίας του δήμου
Πλησιάζοντας σε σημείο να γίνω εσωτερικός ερωτικός μετανάστης, έχω μάθει τα τελευταία χρόνια αρκετά καλά την περιοχή στα σύνορα Αττικής-Βοιωτίας και ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει το χωριό Δήλεσι. Αυτό διότι, σκέφτομαι τί γίνεται μέσα στο μυαλό των τοπικών «αρχόντων» (γελάω). Ίσως σκέφτηκαν κάποια στιγμή: «Ωραία, έχουμε έναν τόπο με πολύ πράσινο, δέντρα, σε απόσταση βολής... Continue Reading →
Αύγουστος 2025: Η Αθήνα πιο γεμάτη από ποτέ
Όποιος έχει έστω μία από τις πέντε αισθήσεις του, κατάλαβε ότι φέτος η Αθήνα ήταν πιο γεμάτη από κάθε άλλο Αύγουστο… κόντρα στις φαντασιώσεις των τηλεοπτικών προπαγανδιστών για μαζικές εξόδους στην Εθνική Οδό και φουλ πληρότητα σε λιμάνια και αεροδρόμια. Αρχικά, λιμάνια και αεροδρόμια βασίζονται στους τουρίστες εξωτερικού, καθώς εμείς οι ντόπιοι βλέπουμε πλέον τις... Continue Reading →
Ώρα για την Ελλάδα να διαλέξει: Ανεξέλεγκτος τουρισμός ή νερό
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Όπως παραδέχθηκε και ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ, Γιώργος Στεργίου, τα αποθέματα νερού στην Ελλάδα βρίσκονται σήμερα κάτω από το 50% σε σχέση με πριν από τρία μόλις χρόνια. Η καμπάνα έχει ήδη χτυπήσει, κι όμως μοιάζουμε να συνεχίζουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα.Ο τουρισμός στην... Continue Reading →
Το κοινό της εποχής μας με τον Μεσαίωνα
Ανθρωποφαγία τότε για θρησκεία και επιβίωση από βαριές αρρώστιες, ανθρωποφαγία σήμερα για λίγα κλικς και εκτόνωση ψυχολογικών προβλημάτων. Στη σύγχρονη —ηλεκτρονική πλέον— ανθρωποφαγία, θα δεις αναίσθητους να πηγαίνουν με κάμερες σε κηδείες νέων που έφυγαν άδικα, αγνοώντας τον πόνο των ανθρώπων.Θα δεις «δικαστές» να βγάζουν αποφάσεις στο Twitter, για το θεαθήναι και το engagement, αδιαφορώντας... Continue Reading →
Μονοπάτια των Αθηνών: Βοτανικός Κήπος και Όρος Αιγάλεω, μία ανάσα στην πρωτεύουσα για μύστες της χλωρίδας
Ο Βοτανικός Κήπος στο Χαϊδάρι είναι σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην πρωτεύουσα· το πι όμορφο, για μένα.Στη δυτική είσοδο της πρωτεύουσας, είναι από τα μέρη που δεν κραυγάζουν αλλά αποτελούν το peak στη χαρά για όσους λατρεύουν τη φύση, τα φυτά, το έντονο κόντραστ με το τσιμέντο σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων. Φυτά... Continue Reading →
ΕΡΤ3: Η τηλεόραση όπως θα έπρεπε να είναι
Κι εκεί που ο μπόμπιρας παίζει στο σαλόνι για να περνάει την ώρα του, παίρνει το τηλεκοντρόλ, ανοίγει καταλάθος την τηλεόραση και τυχαίνει να ακούσω κάτι που δεν με έκανε να θέλω να μετανιώσω τη στιγμή που γεννήθηκα με ακοή. Μία εκπομπή για την επαρχία, για τα καθημερινά προβλήματα της περιφέρειας.Έπειτα ένας κύριος να μιλά... Continue Reading →
Η καθημερινότητα με πολλά «μπιπ» και η λογοκρισία ως σύμπτωμα μαλθακότητας
Άρθρο που μας έστειλε ένας αναγνώστης... Βάζω τηλεόραση και ακούω κάθε δύο λεπτά μπιπ στο Κωνσταντίνου και Ελένης.Ένα σίριαλ που παίχτηκε όταν μετρούσες πόσες εκατοντάδες είναι τα τσιγάρα στις σειρές και προσπαθούσες να βρεις ένα κενό από βρισιές πεντάλεπτο στην ΤιΒι. Τώρα, σου κόβουν λέξεις όπως "βλάκας", "ηλίθιος" και "μαλάκας" σε ένα ρεσιτάλ αυτολογοκρισίας. Βάζω... Continue Reading →
Ρωτήσαμε (ξανά) το ChatGPT αν είναι τοξικά τα ελληνικά media· και ο ψηφιακός φίλος τα είπε όλα
Η ερώτηση ήταν: "Πιστεύεις ότι τα ελληνικά ΜΜΕ είναι τοξικά; Κάνε το άρθρο λίγο πιο ειρωνικό" Άνοιξε τηλεόραση ή μπες σε ένα ελληνικό ειδησεογραφικό site για 5 λεπτά. Αν δεν σου έχει ανέβει η πίεση, αν δεν θες να αλλάξεις χώρα ή πλανήτη, ή απλώς να σπάσεις το κινητό σου, συγχαρητήρια: είσαι ρομπότ ή διαλογιστής... Continue Reading →
«Ελλάδα», χωρίς Ελλάδα
Με αφορμή αυτή την περήφανη ημέρα για τη χώρα, θυμάμαι ότι στα δύσκολα οι άνθρωποι ενώνονται. Θυμάμαι ότι πολλοί από τους προγόνους μας, έδωσαν τη ζωή τους για τη δική μας ελευθερία, ευχόμενοι να ζήσουμε κι εμείς με αξιοπρέπεια, σε μία καλύτερη χώρα. Μπορεί κάποιοι διαχρονικά -που λέει το ρητό- να ήθελαν να ψοφήσει ο... Continue Reading →
Πρώτη φορά ενωμένοι
Ούτε πολιτικοί, ούτε η απέχθεια στα μνημόνια, ούτε τίποτα άλλο στη μετά-Β'ΠΠ ιστορία του τόπου μας, κατάφερε να ενώσει τόσο μεγάλο μέρος της κοινωνίας, όσο η τραγωδία των Τεμπών. Δίπλα μας στη συγκέντρωση μία οικογένεια από την Κηφισιά που ήρθε με το τρένο, παραδίπλα πιτσιρικάδες από τα δυτικά προάστια, μπροστά μας άνθρωποι από τις γειτονιές... Continue Reading →
Ένα δεύτερο 2015 ζει η ΝΔ και επαναλαμβάνει τη συνταγή προπαγάνδας και τρομοκράτησης των πολιτών
Άρθρο που έστειλε ένας αναγνώστης του blog… «Όποιος πάει στο συλλαλητήριο στηρίζει Ζωή Κωνσταντοπούλου. (…)Επειδή έχω ζήσει τις εκλογές του 2015 που ρίξανε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και μου έλεγαν πάλι "ό,τι βγάλει η κάλπη", η κάλπη έβγαλε capital control, κλειστές τράπεζες.Άρα μη μου λέτε ότι τώρα δεν θα έχουμε πρόβλημα αν πέσει ο... Continue Reading →
Η απόλυτη συνταγή ευτυχίας
Αποφεύγετε όσο είναι δυνατόν να διαβάζετε ηλεκτρονικό Τύπο, να βλέπετε τηλεόραση και να μπαίνετε στα social media. Αυτό.
Sickman GR 