Στην κορυφή του Ελικώνα

Επιτέλους διακοπάρες και επιστροφή στα πάτρια εδάφη για λίγο, και τί καλύτερο από το να πας στο βουνό για μία ανάσα από την ρουτίνα.

Χρόνια βλέπαμε απέναντι από το χωριό μας, στην άλλη πλευρά του Κορινθιακού, να δεσπόζει ένα βουνό δίπλα στα Γεράνεια. Με ένα φίλο είπαμε να πάμε σε όλα τα βουνά που φαίνονται από το μέρος που γεννηθήκαμε.

Κάπως έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στον Ελικώνα και στην πανέμορφη Αγία Άννα.

Παρά την καλή σήμανση, καταβάλαμε υπεράνθρωπες προσπάθειες να χαθούμε μέσα στο βουνό• και τα καταφέραμε. Ανηφορίζοντας με μόνο οδηγό τη σύνδεση ματιού και κορυφής, εν τέλει φθάσαμε (γιατί είμαστε σκληροί). Πάλι καλά δηλαδή, γιατί χρειαζόμασταν το σωστό μονοπάτι για τον γυρισμό.

Φοβερή θέα σε Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα, φίλοι! Αλλά γενικότερα, το βουνό είναι πανέμορφο, με πυκνό ελατόδασος σε κάποια σημεία. Αν βγάζανε και τις ανεμογεννήτριες, θα ήταν ακόμη καλύτερα.

Μετά την ολοκλήρωση της πεζοπορίας, ανταμείψαμε τους εαυτούς μας με τίμιες μπριζόλες στην πλατεία της Αγίας Άννας.

Όσοι μένετε κάπου κοντά, ας πούμε Αθήνα, σας συστήνω να πάτε χθες!