Διημεράκι στην Ύδρα

Θαυμάζω πολύ τον Λέοναρντ Κοέν.

Τον θεωρώ ένας από τους πολύ μεγάλους καλλιτέχνες των τελευταίων δεκαετιών και χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός ανθρώπου που μετέτρεψε σε τέχνη τις σκέψεις και τις ανησυχίες του.

«Μία από τις μεγαλύτερες αγάπες του Leonard Cohen, του μεγάλου τραγουδοποιού ήταν η Ύδρα. Επί δέκα χρόνια, το νησί ήταν το καταφύγιό του, εκεί γνώρισε τον έρωτα της ζωής του και εμπνεύστηκε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του. Ήταν 27 Σεπτεμβρίου του 1960, έξι ημέρες μετά τα γενέθλιά του, όταν ο αείμνηστος καλλιτέχνης έφτασε στο νησί. Με τη βοήθεια του φίλου του, Δημήτρη Γασσούμη, ως μεταφραστή και αυτόπτη μάρτυρα της συμφωνίας, αγόρασε ένα αιωνόβιο σπίτι, με πέντε δωμάτια, χωρίς ηλεκτρικό, υδραυλικά και τρεχούμενο νερό, χρησιμοποιώντας μια μικρή κληρονομιά 1.500 δολαρίων που είχε από την γιαγιά του.
«Έχει μια μεγάλη ταράτσα με θέα σε ένα καταπληκτικό βουνό και τα αστραφτερά λευκά σπίτια. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και δροσερά με μεγάλα παράθυρα χτισμένα σε χοντρούς τοίχους. Πιστεύω ότι είναι 200 ετών και μέσα σε αυτό πρέπει να έχουν ζήσει γενιές και γενιές ναυτικών. Θα κάνω λίγες επιδιορθώσεις κάθε χρόνο και σε μερικά χρόνια θα το έχω κάνει έπαυλη. Ζω σε έναν λόφο και η ζωή εδώ συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο για εκατοντάδες χρόνια. Όλη τη μέρα ακούς τις φωνές των πλανόδιων πωλητών και, ορισμένοι από αυτούς, είναι αρκετά μελωδικοί. Σηκώνομαι καθημερινά περίπου στις 7 το πρωί και εργάζομαι μέχρι αργά το απόγευμα. Το ξημέρωμα έχει δροσιά και, επομένως, είναι η καλύτερη ώρα αλλά εγώ ούτως ή άλλως αγαπώ τη ζέστη ειδικά με το Αιγαίο Πέλαγος να βρίσκεται 10 λεπτά από την πόρτα μου», είχε γράψει ο ίδιος στην μητέρα του»,
αναφέρεται σε άρθρο του PeopleGreece.com.

Με αυτό κατά νου, επισκέφθηκα το νησί πριν λίγες ημέρες για μία σύντομη απόδραση. 

Όπως ήταν λογικό, μεταβήκαμε στο νησί από το Μετόχι Αργολίδας και όχι από τον Πειραιά, διότι μόνο ένας τρελός θα ξόδευε 80 ευρώ πηγαιν-έλα για να δει τα τσιμέντα, όταν έχει επιλογή να ξοδέψει το ίδιο ποσό σε βενζίνες+εισιτήρια και να βολτάρει δίπλα στις παραλίες της Κορινθίας και της Αργολίδας. Η διαδρομή από την Αθήνα, περνά από Κεχριές, Λουτρά Ωραίας Ελένης, Κόρφο, Αρχαία και Νέα Επίδαυρο. Από το Μετόχι θα χρειαστείς μόνο 7,5 ευρώ και 20 λεπτά χρόνο για να περάσεις στο νησί.

Το νησί έχει τη δική του ομορφιά. Αν και πρόσφατα η Κέα με ενθουσίασε περισσότερο για να είμαι ειλικρινής, η Ύδρα αποτελεί έναν καλό προορισμό για το Σαββατοκύριακο. Σε δύο-τρεις ημέρες θα έχεις καταφέρει να δεις όλο το νησί και να πάρεις μία ανάσα από το καμίνι της πρωτεύουσας.

Η Χώρα είναι αριστοτεχνικά κτισμένη πάνω στον βραχώδη λόφο, με γουστόζικα σπίτια και πολλά, πάρα πολλά καταλύματα και τουριστικά μαγαζιά. 

Πρώτο μέλημα μέσα στη ζέστη, να βρούμε μία παραλία να δροσιστούμε. Η Ύδρα δεν είναι το κλασσικό νησί που φαντάζεσαι με τις αμμώδεις παραλίες. Οι παραλίες του νησιού είναι μετρημένες και βρίσκονται σε σχετικά δύσβατες τοποθεσίες, κάτω από τα μεγάλα βράχια. 

Το βράδυ είναι το καλύτερο κομμάτι του διημέρου. Με τον δυνατό ήλιο να έχει κοπάσει, έχεις όλη τη βραδιά μπροστά σου να χαρείς τα νησιώτικα στενά και να καθίσεις σε μια γραφική ταβέρνα.

Η επόμενη ημέρα είχε μία σύντομη βόλτα στα ανηφορικά της Χώρας και τον Προφήτη Ηλία, από όπου μπορείς να δεις τη θέα του νησιού από ψηλά.

Ήρθε η ώρα να αποχωριστούμε κιόλας το νησί και να βολτάρουμε στον γυρισμό για την Αθήνα.

Πρώτη στάση, περνώντας μέσα από την Ερμιόνη, στους κρατήρες του Διδύμου που τυχαία βρήκα από ένα βίντεο στο YouTube:

Ο δρόμος συνεχίζει και περνά από την ιστορική Αρχαία Επίδαυρο, όπου και επιβάλλεται μία βουτιά μέσα στον πρώτο καύσωνα του καλοκαιριού.

Πίσω στην πρωτεύουσα και τις περίεργες ζωές μας.

Σχολιάστε

Ιστότοπος Powered by WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑