Κάθε νησί έχει τη δική του ομορφιά.
Στις Κυκλάδες που συνήθως βρίσκουμε ξερά αλλά κατά τ’ άλλα πανέμορφα νησιά, το πράσινο αποτελεί μία ειδυλλιακή εξαίρεση.
Και κάπως έτσι βρεθήκαμε στην αριστοκρατική Άνδρο.
Λιγότερο γνωστή σε σύγκριση με τα κυκλαδίτικα νησιά, αν και απέχει κάτι λιγότερο από δύο ώρες με πλοίο από Ραφήνα.
Χωρίς ακόμη να έχω ταξιδέψει σε πολλά νησιά (και χωρίς να υπολογίζουμε φυσικά ως νησιά Κρήτη και Εύβοια), μπορώ να πω με σιγουριά ότι η Άνδρος είναι ένα από τα πιο όμορφα.
Το νησί, καταρχάς, αποτελεί μία εξαίρεση μέσα στην τρέλα του υπερτουρισμού. Τα περισσότερα από τα σπίτια κατοικούνται από τους ντόπιους ή από Αθηναίους που έρχονται για καλοκαίρι, με τα τουριστικά καταλύματα να είναι ακριβώς όσα πρέπει.
Επίσης, το νησί είναι πεντακάθαρο, τα κτίρια ανακαινισμένα και μέσα στα λουλούδια, ενώ διαθέτει ένα άκρως οργανωμένο δίκτυο μονοπατιών.
Οι επιλογές στην Άνδρο είναι πολλές: από τις δεκάδες εκπληκτικές παραλίες, μέχρι τα μονοπάτια σε λόφους και τα τρεχούμενα νερά, το πόσιμο νερό. Το νησί έχει ζωή, με γλέντια και παιδιά να παίζουν καθημερινά τα απογεύματα στη Χώρα.
Η πρώτη ημέρα μας βρήκε στο Σπήλαιο «Φόρος», το οποίο ήταν στον δρόμο για τη Χώρα. Μικρό σε μέγεθος, εντυπωσιακό στα χρώματα και τον αριθμό σταλαγμιτών, σταλακτιτών. Αν βρεθείτε στο νησί, αξίζει με το παραπάνω να κάνετε αυτή τη σύντομη στάση και να δείτε το Σπήλαιο, τον όμορφο χώρο γύρω από αυτό και την ωραία θέα από τον λόφο.
Μετά από οδήγηση περίπου μίας ώρας από το λιμάνι, περνώντας το Σινέτι και οδηγώντας στην πιο ήρεμη πλευρά του νησιού, φθάσαμε στο Κόρθι όπου βρίσκεται και η παραλία-πρόσημο του νησιού, της «Γριάς το Πήδημα». Το μέρος, εντυπωσιακό, κάτω από τα μεγάλα βράχια, σου δίνει τον ίσκιο για να καθίσεις όλη τη μέρα εκεί και να χαρείς με το παραπάνω την παραλία και τα νερά του Αιγαίου.
Μία έντονη ημέρα γεμάτη εικόνες, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι το αμάξι βυθίστηκε στον χωματόδρομο λίγο μετά την παραλία και χρειάστηκαν κάτι ώρες και βοήθεια από οδική και τουρίστες για να βγει τελικά!
Η δεύτερη ημέρα ήταν ακόμη πιο γεμάτη και ξεκίνησε νωρίς νωρίς.
Στον δρόμο από τη χώρα για τη Βουρκωτή, το χωριό-αφετηρία για το μονοπάτι 6, θα περάσεις μέσα από καταπράσινα χωριά, όπως τα Λάμυρα και η Αποίκια, που πιο πολύ θυμίζουν βουνό παρά νησί.
Στην Αποίκια κάναμε μια στάση για να περπατήσουμε τη μικρή αλλά καταπράσινη πεζοπορία προς την πηγή Σάριζα, η οποία αυτή την εποχή δεν είχε πολύ νερό.
Έπειτα η οδήγηση συνεχίστηκε μέχρι τη Βουρκωτή, όπου ξεκινά το πιο δημοφιλές και δύσκολο μονοπάτι του νησιού. Ακολουθώντας το μονοπάτι 6 μπορείς να φθάσεις μέχρι την παραλία Άχλα, ακολουθώντας τον ομώνυμο ποταμό. Περπάτησα μέχρι τη Γερολίμνη, ένα από τα αξιοθέατα του νησιού. Η διαδρομή, αν και απαιτητική, αξίζει με το παραπάνω, περνώντας μέσα από στενά και πράσινα δρομάκια, μέσα στους βράχους του νησιού. Μεταξύ άλλων, εντύπωση μου έκαναν κτίσματα φτιαγμένα από πέτρες κατά μήκος του μονοπατιού.
Η μέρα συνεχίστηκε στο χωριό Μένητες, όπου τρέχει ακατάπαυστα από τις πηγές, πόσιμο νερό. Το μικρό χωριό είναι κτισμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση, ένα εντυπωσιακό τοπίο. Σε αυτό το σημείο να αναφερθεί ότι το μόνο μελανό σημείο όλων όσων είδαμε αυτές τις τρεις ημέρες στο νησί, ήταν η ταβέρνα που επιλέξαμε να πάμε στο χωριό Μένητες ακριβώς απέναντι από τις πηγές, καθώς ξεγελαστήκαμε -κι εμείς- από την εκτυπωμένη φάτσα του Ευτύχη Μπλέτσα που είχε περάσει πριν κάποιο καιρό από αυτή την ταβέρνα. Πολύ περίεργα, όλα, μην μπείτε στον κόπο να πάτε σε αυτή τη συγκεκριμένα ταβέρνα.
Το βραδάκι μας βρήκε στην παραλία Γυάλια στο χωριό Στενιές, με τα πεντακάθαρα νερά του Αιγαίου. Το καλύτερο μέρος για περάσεις όλο το απόγευμα μέχρι να βραδιάσει, δίπλα επίσης σε ένα μία μικρή λιμνούλα με κύκνους και μικρές χελώνες.
Η μέρα όμως δεν ολοκληρώθηκε εκεί, αλλά στον πεζόδρομο της Χώρας, με γλέντι νησιώτικο. Αυτά τα γλέντια (είτε νησιώτικα, είτε Ηπειρώτικα κλπ.) είναι μία από τις λίγες -πλέον- στιγμές που βλέπεις κόσμο αληθινά χαρούμενο και μέσα σε πραγματικό κέφι.
Και ήρθε η τρίτη ημέρα, η ημέρα της επιστροφής. Έχοντας χρόνο έως το μεσημέρι, η επιλογή ήταν άραγμα με καφέ στην κεντρική παραλία του χωριού Μπάτσι. Καφέ άμμος, ρηχή θάλασσα, πεντακάθαρη και κρύα.
Ό,τι καλύτερο για να κλείσουν δύο και κάτι ημέρες σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά των Κυκλάδων.
Σύντομη απόδραση, εκατοντάδες εικόνες!
Sickman GR 
Σχολιάστε