Ο Βοτανικός Κήπος στο Χαϊδάρι είναι σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην πρωτεύουσα· το πι όμορφο, για μένα.
Στη δυτική είσοδο της πρωτεύουσας, είναι από τα μέρη που δεν κραυγάζουν αλλά αποτελούν το peak στη χαρά για όσους λατρεύουν τη φύση, τα φυτά, το έντονο κόντραστ με το τσιμέντο σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων.
Φυτά παντού. Τι καλύτερο από αυτό.
Από τα πιο γνωστά μέχρι αυτά που σε κάνουν να διαβάζεις το ταμπελάκι γεμάτος περιέργεια. Μέσα στη δροσιά της φύσης.
Αν σε τρώει λίγο το πόδι σου για πεζοπορία μπορείς να ανηφορίσεις από τη Μονή Δαφνίου προς το Αιγάλεω Όρος, εκεί στην πλευρά του Χαϊδαρίου. Σκιά κάτω από τα πεύκα στην αρχή, χαμηλή βλάστηση όσο ανηφορίζεις, στόχος ό,τι βάλει το μάτι σου καθώς δεν υπάρχει οργανωμένο μονοπάτι προς τις κορυφές.
Αν και το υψόμετρο είναι χαμηλό, είναι αρκετό για να δεις πανοραμικά την Αθήνα αλλά και την πλευρά προς Σαλαμίνα και Ελευσίνα.
Σε λίγο κατέβασμα και περπάτημα με κατεύθυνση προς Ασπρόπυργο, ακολουθώντας τις ταμπέλες για το Σπήλαιο του Πανός -που ποτέ δεν βρήκα εν τω μεταξύ.
Δωρεάν (κυριολεκτικά, γιατί στον Βοτανικό Κήπο το εισιτήριο είναι μηδενικού κόστους), άπλετη μίνι ευτυχία για όσους νιώθουν ενθουσιασμό όταν αναγνωρίσουν ένα φυτό, για όσους θέλουν να περπατήσουν στον ίσκιο και να κάτσουν σε ένα καφέ περιτριγυρισμένο από αναρριχώμενα φυτά.
Αν δεν έχεις πάει, θα σου πρότεινα να πας με την πρώτη ευκαιρία, μία ωραία Κυριακή για παράδειγμα.
Όχι σαν επόμενη εκδρομή, αλλά σαν μια μικρή πράξη φροντίδας για σένα· γιατί ο Βοτανικός Κήπος είναι ό,τι καλύτερο.
Sickman GR 
Σχολιάστε