Τι θες από έναν καλό σου φίλο;
Μεταξύ άλλων:
Να κάνατε επικά αράγματα.
Να μην έχει θέμα για το μέρος που θα αράζετε κάθε φορά.
Να σου μαθαίνει καλή μουσική.
Έτσι λοιπόν έπεσε το μάτι μου σε ένα ραδιοφωνάκι, στους πάγκους του κτήματος Φιξ στο όμορφο Νέο Ηράκλειο.
Ένα δεκάευρω ήταν αρκετό για να επανέλθω στην αναλογική πραγματικότητα και να θυμηθώ ότι με το κούνημα μιας ροδέλας μπορείς να «περάσεις» από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, χωρίς να πετάγονται κάθε φορά εκνευριστικές ιντερνετικές διαφημίσεις ενώ ακούς μουσική.
Είχα σχεδόν ξεχάσει πόσο ωραίος ήταν ο κόσμος πριν γίνει τοξική η τηλεόραση και πολλαπλασιαστούν σαν κοριοί τα ξεδιάντροπα διαδικτυακά ΜΜΕ.
Από τότε που το πήρα, αυτό το ραδιοφωνάκι με ακολουθεί παντού: στα δωμάτια του σπιτιού, στον κήπο, στο γηπεδάκι μπάσκετ, στην πλατεία.
Αδιάκοπη μουσική και ευχάριστες εκπομπές που δεν σου μαυρίζουν την ψυχή με τοξικότητα για να αυξήσουν «κλικς» και τηλεθέαση.
Τόσο απλά, τόσο φθηνά, τόσο ευχάριστα.

Σχολιάστε