Αναμεταδίδω ένα άρθρο που έγραψα για έναν άλλον ιστότοπο… Οι σκηνές στα Σεπόλια και η γενικότερη συμπεριφορά που επέδειξε η Αστυνομία στις πορείες για το Πολυτεχνείο, με την πολιτική κάλυψη που ακολούθησε από την κυβέρνηση, αποτελούν εικόνα ΝΤΡΟΠΗΣ για μία ανεπτυγμένη χώρα. Εικόνες χούντας. Δεν είμαι υποστηρικτής του ΚΚΕ και ούτε κατά διάνοια ασπάζομαι την... Continue Reading →

Τα τελευταία χρόνια όλοι μας ακούσαμε άπειρες φορές τη λέξη “νεοφιλελευθερισμός”, οπότε θεώρησα απαραίτητο να κάνω ένα σύντομο αφιέρωμα. Είχα αναφέρει τα παρακάτω σε μία εργασία μου (στα αγγλικά, αφήνω σε αυτό το άρθρο τα οικονομετρικά), οπότε είπα απλά να τα παραθέσω.Η παγκόσμια κρίση του 2008 δεν αποτέλεσε το τέλος του νεοφιλελευθερισμού -όπως θα έπρεπε.... Continue Reading →

Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίο του Πασκάλ Μπρυκνέρ (2011)... "Παράξενη κατάσταση: ενώ η ερωτική ελευθερία σαγηνεύει ένα μέρος των παραδοσιακών κοινοτήτων -μουσουλμανικές χώρες, Ινδία, Κίνα- και ενώ στη Δύση οι ομοφυλόφιλοι διεκδικούν το δικαίωμα στον γάμο, ο γάμος διέρχεται 'κρίση νομιμότητας'. Στην κλασσική του μορφή, κατηγορήθηκε για όλα τα δεινά -ανισότητα, δεσποτισμό, συρρίκνωση των γυναικών... Continue Reading →

Ας το παραδεχθούμε: όλοι έχουμε ανάγκη να αναγνωριστεί η αξία μας από την κοινωνία.Το να αναγνωριστεί κάποια στιγμή εις βάθος το έργο μας είναι ένας από τους λόγους που κάνουμε ό,τι κάνουμε, που προχωράμε, που προσπαθούμε, που συνεισφέρουμε. Χωρίς φυσικά αυτό αποκλείει το ότι πρέπει να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να διορθώσουμε τα... Continue Reading →

Αποσπάσματα από το «Ευτυχία» (Τζόαν Ντάνκαν Όλιβερ, 1999), ένα από τα καλύτερα και πιο απλά βιβλία έχω διαβάσει… “Ο αρχηγός μίας χορευτικής μπάντας, ο οποίος πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 97 ετών, συνήθιζε να λέει πως ανήκει στη «βιομηχανία της ευτυχίας»”. “Για χιλιάδες χρόνια, οι φιλόσοφοι συμφωνούν πως ο σκοπός της ζωής είναι να βρεις την... Continue Reading →

Άρθρο αναγνώστη... Με δεδομένο ότι κάποια στιγμή την ξεπερνάς, η περίοδος της κατάθλιψης σου προσφέρει πολύτιμα μαθήματα ζωής.Δεν θα κουράσω με τους ορισμούς, καθώς οι περισσότεροι ξέρουν αυτή τη φάση βαθιάς θλίψης αλλά και, ταυτόχρονα, αδιαφορίας. Όλοι οι μη αναίσθητοι άνθρωποι είναι πιθανό να περάσουν μία τέτοια περίοδο στη ζωή τους. Το καλύτερο είναι να... Continue Reading →

Έζησε δύο χιλιετίες πριν και ακόμη τα λόγια του διαβάζονται. Οι αξίες του, εμπνέουν.  Κι αυτό γιατί ο Επίκτητος ο Ιεραπολίτης ήταν μπροστά από την εποχή του, εφαρμόζοντας τη διδασκαλία στην ίδια του τη ζωή. Μια διδασκαλία που έπεσε θύμα του θρησκευτικού μίσους και μας στέρησε περισσότερα έργα για αυτόν (σσ: ο Επίκτητος δεν έγραφε... Continue Reading →

Είμαι ό,τι νιώθω, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Έπρεπε να περάσουν κάτι λιγότερο από τρεις δεκαετίες ζωής για να το καταλάβω. Είμαι ό,τι νιώθω και αυτή η πραγματικότητα μπορεί να με απογειώσει ή να με καταστρέψει.Και προτιμώ πλέον μόνο το πρώτο. Όταν βυθίζομαι σε κατάθλιψη είμαι ο χειρότερος μέσα μου, ανεξάρτητα από το τί είμαι. Όταν είμαι... Continue Reading →

Άρθρο αναγνώστη... “Μην μιλάς για τα προβλήματά σου.Οι οκτώ στους δέκα αδιαφορούν και οι δύο στους δέκα χαίρονται που τα έχεις”. Μια φράση που έχω διαβάσει αρκετές φορές (στα αγγλικά) σε περιηγήσεις εντός του διαδικτύου. Δεν ξέρω από που προέρχεται, αλλά εμπεριέχει μια μεγάλη δόση αλήθειας, με δεδομένη την ατομικότητα της σύγχρονης (ή και όχι... Continue Reading →

Η σημασία της «Νύχτας του Γκάι Φωκς» άλλαξε διαχρονικά και ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους που αυτή η επέτειος αποτελεί μία από τις πιο συμβολικές και αγαπημένες πολλών. Μία γιορτή που ξεκίνησε ως ημέρα μνήμης κατά των προδοτών και έφθασε να αποτελεί μία ημέρα ελπίδας για τους καταπιεσμένους και τους αντιστεκόμενους. Ας θυμηθούμε... Continue Reading →