“Η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία”, δεν

Ορισμένα μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν και αναμετάδωσαν ένα πανό σε μια εκ των καταλήψεων σχολείων για το Μακεδονικό: “Η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία”.
Άλλοι αντέδρασαν λέγοντας πως η ακροδεξιά εισχωρεί στα σχολεία, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι η ίδια η λειτουργία της Δημοκρατίας προκάλεσε την αντίδραση της κοινωνίας. Οι περισσότεροι έχουν τα δίκια τους. Ωστόσο, είναι αδιανόητο ο τόσο ευαίσθητος χώρος της εκπαίδευσης να χρησιμοποιείται για να εκφραστούν ακραία στοιχεία της κοινωνίας.
Ένα από τα ενδιαφέροντα άρθρα που διάβασα επί του θέματος, στον “Φιλελεύθερο” συγκεκριμένα (ε, όπως και να το κάνουμε, το άρθρο είχε μια πιο δεξιά αντίληψη), αναφερόταν ότι δεν πρέπει ουσιαστικά να βάζουμε όλες τις καταλήψεις στο “τσουβάλι” της ακροδεξιάς εξαιτίας ακραίων απόψεων που εκφράστηκαν σε ένα σχολείο. Και είχε δίκιο εν μέρει. Γενικότερα, μαθητές ή, μη, ΔΕΝ είναι ακροδεξιοί όλοι όσοι τάσσονται κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν γίνεται το 70% των Ελλήνων να είναι ακροδεξιοί. Επίσης, κάποιες καταλήψεις θα γίνονταν έτσι και αλλιώς, απλά αυτή τη φορά χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή το Σκοπιανό. Όμως, προσωπικά εκτιμώ ότι η ίδια η φύση της συγκεκριμένης κατάστασης είναι ακραία: το να διαδηλώνουν οι μαθητές για ζητήματα όπως το Σκοπιανό και όχι για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού ζητήματος. Το να αποτελούν οι μαθητές αιχμή του δόρατος για τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής και λοιπών φασιστών, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Δημοκρατία των τελευταίων δεκαετιών σίγουρα δεν είναι η Δημοκρατία που όλοι θα θέλαμε. Δημοκρατία ισούται ισότητα, ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα, ελευθερία παντός τύπου. Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, ό,τι και αν λένε κάποιοι ακραίοι (όχι μόνο ακροδεξιοί), μετά τη Χούντα η Δημοκρατία λειτούργησε από πλευράς ελευθεριών. Παρόλα αυτά, όπως και σε άλλες δημοκρατικές κοινωνίες παγκοσμίως, δυστυχώς απλό πλευράς ευκαιριών δεν υπήρξε ανάλογη ευημερία, κυρίως λόγω του καπιταλισμού -και πλέον του νεοφιλελευθερισμού. Ίσως αυτό να εξόργισε μια μερίδα πολιτών, οι οποίοι στράφηκαν κατά του ίδιου του πολιτεύματος. Οι εν λόγω πολίτες, κατά τη δική μου άποψη, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αυτούς που όντως αδικήθηκαν και ένιωσαν τη σκληρή πλευρά του συστήματος, και αυτούς που στρέφονται στον εύκολο “στόχο” της Δημοκρατίας για να αποφύγουν την ανάληψη των προσωπικών τους ευθυνών. Και τα άκρα απαρτίζονται από τους δεύτερους.
Ακόμη, όμως, και αν δεχτούμε την άποψη ότι το πολίτευμα είναι προβληματικό, πρέπει να εστιάσουμε στη βελτίωση του, όχι στην κατάργηση του. Διαχρονικά αποδείχθηκε ότι η Δημοκρατία είναι ένα καλό πολίτευμα, σίγουρα μια καλύτερη επιλογή από απολυταρχικά καθεστώτα.
Ειδικά στην Ελλάδα (τη γενέτειρα της Δημοκρατίας, μη το θυμόμαστε όποτε θέλουμε), η κοινωνία έδειξε ουκ ολίγες φορές ότι διαθέτει δημοκρατικά και αντιφασιστικά ένστικτα. Είναι πραγματικά ντροπή να υπάρχει στις ημέρες μας μια μερίδα πολιτών που καταργεί τους αγώνες προγόνων μας για ελευθερία και τάσσεται με τον φασισμό που διέλυσε κατά καιρούς τη χώρα. Κοινός αγώνας όλων μας πρέπει να είναι η γιατρειά των “πληγών” της Δημοκρατίας.

Σε ό,τι αφορά στο Σκοπιανό, δεν νοείται να μην λύνεται ένα ζήτημα που για όλον τον πλανήτη έχει λυθεί. Οι γειτονικές χώρες πρέπει να είναι σύμμαχοί μας, φίλοι μας. Μόνο ωφελημένη θα είναι η Ελλάδα από μια πΓΔΜ (ή όπως θέλετε να λέγεται τέλος πάντων) που θα χαράξει μια ευρωπαϊκή πορεία. Τα εθνικιστικά ζητήματα αποτελούν μια τεράστια “πληγή” στα Βαλκάνια, που, σε συνδυασμό με τη θρησκεία και την χαμηλότατη (με εξαίρεση, λίγο ας πούμε, την Ελλάδα) κοινωνική μόρφωση, εμποδίζουν την εξέλιξη της περιοχής, καταδικάζοντας τα κράτη σε συνεχείς συγκρούσεις. Η Ελλάδα είχε ξεφύγει προσωρινά από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Πλέον όμως εισέρχεται. Η Βουλγαρία δείχνει να ξεφεύγει επίσης, πραγματοποιώντας αυτήν περίοδο αλματώδη πρόοδο -είναι αλήθεια, έχω πάει. Γιατί η χώρα μας να μην χαράξει μια νέα πορεία με τους γείτονές της και να επωφεληθεί από την εξέλιξη; Γιατί να γεννιούνται εδώ νοοτροπίες οι οποίες κατακρίνονται από εμάς σε, πχ, Τουρκία και Αλβανία; Για προγόνους οι οποίοι θα ντρέπονταν από την κατάντια της κοινωνίας μας; Γιατί να μην λύσουμε τις διαφορές μας όταν “αιώνιοι εχθροί” (βλέπε ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία) κατάφεραν να ξεπεράσουν τις συγκρούσεις τους και να συμφιλιωθούν; Γιατί “μας απειλεί” η πΓΔΜ με λίγες χιλιάδες στρατό και με επικείμενες αλλαγές στο Σύνταγμα που απορρίπτουν κάθε αλυτρωτικές βλέψεις;
Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να έχει αποτύχει εκκωφαντικά σε άλλα πράγματα, ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση ορθώς έπραξε. Όποιος και αν ήταν ο λόγος που το έκανε, ορθώς έπραξε. Το αν χρήζουν βελτίωσης ορισμένα σημεία, αυτό μπορεί φυσικά να συζητηθεί. Οι Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζαεφ ίσως επιθυμούν να αφήσουν το δικό τους στίγμα, ως νέοι πολιτικοί. Ξαναλέω, δεν σημαίνει ότι έκαναν όλα τα άλλα τέλεια, απλά στο συγκεκριμένο ζήτημα τάσσομαι υπέρ.

Θα κλείσουμε με το σημαντικότερο ζήτημα, αυτό με το οποίο ξεκινήσαμε. Σε αυτούς, μαθητές και μη, που όντως πιστεύουν ότι “η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία”, θα παραθέσουμε τι έδωσε απλόχερα και δωρεάν.
Έδωσε τη δυνατότητα να εκφράζετε την άποψή σας, όσο ακραία και απεχθής και αν είναι, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σας συλλάβουν -όπως στα καθεστώτα που υποστηρίζετε. Χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σας βασανίσουν ή να σας δολοφονήσουν. Έδωσε τη δυνατότητα να κυκλοφορείτε ελεύθεροι/ες όποτε θέλετε. Έδωσε τη δυνατότητα σε όλους να μορφώνονται. Έδωσε τη δυνατότητα σε όλους να εκφράζουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις -παρά τον αγώνα της Εκκλησίας. Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα δικαιώματα που δεν θα είχαμε αν δεν υπήρχε Δημοκρατία στον τόπο μας.

Η κάθε μαθητική νεολαία έχει τη μάστιγά της. Τη δεκαετία του ’90 υπήρχαν τα ναρκωτικά, η δική μου η γενιά είχε δίτροχες “σκοτώστρες”. Ελπίζω η τρέχουσα μάστιγα να μην είναι οι εθνικιστικές αηδίες.

Όσο για εσάς, αγαπητοί μαθητές, έχουμε ξαναγράψει ότι η εκπαίδευση αποτελεί τη βάση για την εξυγίανση της κάθε κοινωνίας. Υπάρχουν άπειρες επιλογές για εσάς. Δεν έχετε ούτε οι ίδιοι φανταστεί το πόσο σημαντικό ρόλο μπορείτε να διαδραματίσετε στην πρόοδο της κοινωνίας. Πράττοντας για το καλό του εαυτού σας και του κοινωνικού συνόλου. Οι επιλογές σας: να μπείτε στον φαύλο κύκλο του μίσους ή να προτιμήσετε έναν συνδυασμό άλλων επιλογών -που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συνδυάζεται με την πρώτη επιλογή. Εξηγώντας, μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ άλλων τον έρωτα, τον εθελοντισμό, τον αθλητισμό, την ακαδημαϊκή μόρφωση, την εργασία, τη μουσική, την αγάπη και άλλα πολλά. Με λίγα λόγια, η δεύτερη επιλογή σου είναι να εξελιχθείς. Να, αν θες ένα πολύ καλό παράδειγμα δες και τη δική μας ομάδα, αυτή του blog: χωρίς κανένα οικονομικό όφελος, απλά αφιερώνοντας επιπλέον χρόνο από τις δουλειές και τις σπουδές μας, προσπαθούμε να συνεισφέρουμε το ελάχιστο δυνατό στην κοινωνία με τις πιο ανθρωπιστικές απόψεις μας, ή να προωθήσουμε απόψεις και εκδηλώσεις που εκτιμούμε ότι αξίζουν. Γιατί πιστεύουμε ότι αξίζει να είσαι έτσι, αν κρίνουμε από την παταγώδη αποτυχία της άλλης “συνταγής” που εφαρμόστηκε από πολλούς.
Η επιλογή είναι δική σας.

Υ.Γ.: Θα το ξαναπώ για τους μαθητές που έχουν ξεφύγει: δείτε το “American History X”.

Υ.Γ.: Συγχαρητήρια στους μαθητές που πραγματοποίησαν αντιφασιστική πορεία στα Προπύλαια.

Χωρίς να έχω οποιαδήποτε διάθεση να θίξω ή να δημιουργήσω εχθρούς.