Δεν ζω στη συμπρωτεύουσα.
Όμως, δεν γίνεται να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός ότι ο Γιάννης Μπουτάρης δεν θα διεκδικήσει εκ νέου την υποψηφιότητα για τη δημαρχία της πόλης. «Η απόφαση μου είναι προσωπική και όχι πολιτική. Επειτα από 16 χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θεωρώ πως έχω ολοκληρώσει τον κύκλο μου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω να προσφέρω στην πόλη από άλλες θέσεις» δήλωσε ο κ. Μπουτάρης στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Και αυτό που ελπίζω είναι κάποιος αντάξιος (ή και καλύτερος) αντικαταστάτης να επιλέγει στις επόμενες εκλογές από τον λαό της Θεσσαλονίκης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν τα έκανε όλα τέλεια, αν λάβουμε υπόψη τα συνήθη κριτήρια με τα οποία αξιολογείται ένας δήμαρχος. Σίγουρα θα μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα.
Ωστόσο, αναμφισβήτητα είναι ένας πολιτικός που θα θυμόμαστε. Και αυτό για έναν απλό λόγο: γιατί εκσυγχρόνισε κοινωνικά τη Θεσσαλονίκη. Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που, όμως, είναι πιο ανοικτόμυαλος από πολλούς νεότερούς του. Έδωσε επιτέλους έναν άλλο “αέρα” στην πόλη. Προσπάθησε να βάλει σε μια τάξη τα οικονομικά του Δήμου. Πρόσφερε απλόχερα μια εξωστρέφεια, έπειτα από μια “σάπια” δεκαετία (και βάλε) δημαρχίας κλειστόμυαλων και διεφθαρμένων ανθρώπων. Ψευτοπατριωτών, που έκλεισαν τα “σύνορα” της Θεσσαλονίκης στον έξω κόσμο, προσπαθώντας να συμπαρασύρουν την κοινωνία της.
Δεν χρειάζεται να γίνουμε γραφικοί και να αναφερθούμε στα σκάνδαλα προηγούμενων δημαρχιών στον δήμο Θεσσαλονίκης, όλοι λίγο-πολύ τα ξέρουμε. Όσοι δεν τα ξέρουν μπορούν να τα βρουν εύκολα με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο.
Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν έκανε πίσω στις απόψεις του ακόμη και όταν άνανδροι ακραίοι του επιτέθηκαν για το Σκοπιανό, δεν λογάριασε τον κίνδυνο στον οποίο έθετε τη ζωή του. Δεν λογάριασε το πολιτικό κόστος, δεδομένου του μένους που έδειξε η πλειοψηφία της Μακεδονίας (και ολόκληρης της Ελλάδας) για το ζήτημα με τη γειτονική χώρα.
Επίσης, κόντρα σε μια θρησκειοκρατική και συντηρητική βαλκανική κοινωνία, υποστήριξε και υποστηρίζει κοινωνικές ομάδες που είναι δακτυλοδεικτούμενες μέχρι και στις ημέρες μας.
Συγκρούστηκε με ένα κατάλοιπο της ελληνικής κοινωνίας, την Εκκλησία. Βασικά, ίσως η κόντρα με τον Μητροπολίτη Άνθιμο να του “χάρισε” χιλιάδες επιπλέον ψήφους. Το κέρδισε, όμως, διότι κανένας μέχρι τότε δεν είχε υψώσει ανάστημα μπροστά στον, ανεξήγητα πανίσχυρο, ρατσιστή Μητροπολίτη. Και, για το καλό της πόλης, στη συνέχεια κάθισε στο τραπέζι του διαλόγου με όλους.
Ξαναλέω, δεν τα έκανε όλα τέλεια. Δεν γίνεται όμως να μην πούμε μία καλή κουβέντα για κάποιον που προσπάθησε αρκετά.
Με λίγα μόνο λόγια, για τη νέα εποχή που ξεκίνησες (και ελπίζουμε να συνεχιστεί) στη συμπρωτεύουσα και στον ελληνικό πολιτικό κόσμο (αλλά και για το έργο σου στον Αρκτούρο), σε ευχαριστούμε Γιάννη Μπουτάρη.
Sickman's Blog 
Leave a Reply